Spouwmuurisolatie Offertein Broekkant

In de tachtiger jaren bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  de bouw van gebouwen isolatie moest worden aangebracht. Direct toen deze regelgeving , werd al snel duidelijk dat er een groot aantal panden waren die ook profijt konden hebben bij dit type muurisolatie; echter de enige manier om toentertijd de isolatie in de spouw te krijgen nadat het pand al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen destijds goedkoop waren alsmede dat het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel echt bevorderd. Duizenden kleine en grote installatiebedrijven kwamen op, wetende dat ze de muurisolatie bij mensen in huis konden installeren en daarbij goed betaald konden worden voor het werk.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt – bijv. Ureum-formaldehyde. Problemen met dit isolerende product bleken tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor (kankerverwekkende) formaldehyde in huis  vrijkomt. Ten tweede valt de muurisolatie bij het afbreken in de spouw, met als gevolg dat hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden ingezet in de dertiger jaren van de vorige eeuw, was het doel van de spouw om te voorkomen dat vocht van buitenaf naar binnen door de muur kon komen, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes nauw. Isolatie kon  daardoor ’bruggen’ veroorzaken tussen de twee muren van baksteen, waardoor water alsnog kon oversteken en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De isolatie werd op de verkeerde wijze aangebracht. Zodra de installateur de muurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten te groot waren, zou de muurisolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ tot gevolg.
4. Een ander veelvoorkomend probleem was het doorsnijden van de hoeken. Omdat de isolatie installateurs per vierkante meter muur betaald werden, moeten ze de klussen zo snel mogelijk afronden. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar bindt. De uitdaging is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n drie maal meer tijd kost dan het installeren van enkel de kralen. Sommige spouwmuurisolatie installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze meer wilden verdienen door sneller klaar te zijn. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  de kralen naar de bodem van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in bovenin de muur.
5. Tot aan het ontstaan van nieuwe technieken bleek spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor ieder soort gebouw. Als een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral noodzakelijk om te voorkomen dat er water in het gebouw komt. Wanneer dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten muurisolatie, kan dit al snel leiden tot vochtproblemen.
6. Een ander voorbeeld van een muur die niet geschikt is, is wanneer er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij deze eigenschappen kan nooit dit soort muurisolatie worden aangebracht. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of onbetrouwbare muurisolatie installateur zich toch heeft geïnstalleerd om betaald te krijgen voor het project.
7. Nog een reden is omdat iemand zojuist een woning heeft gekocht dat eerder van muurisolatie was voorzien. In uitzonderlijke gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe (huis)eigenaar en moet de  muurisolatie verwijderd worden, ondanks de bestaande energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.