Spouwmuurisolatie Offertein Bunt

In de jaren tachtig bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Zodra deze regelgeving in werking trad, werd duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en huizen was die ook baat konden hebben bij dit type isolatie; maar helaas, de enige manier om destijds isolatie in de spouw te krijgen nadat het huis was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de materialen destijds goedkoop waren en het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel echt bevorderd. Tig kleine en grote installatiebedrijven doken op, wetende dat ze de isolatie bij mensen in huis konden aanbrengen en daarvoor goed betaald konden worden.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt – bijv. Ureum-formaldehyde. Problemen met dit soort isolatieproduct waren tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor formaldehyde in huis  vrijkomt. Daarnaast blijkt dit soort isolatie bij het afbreken in de muur naar beneden te vallen, waardoor hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden gebruikt in de dertiger jaren van de vorige eeuw, was het doel van de spouw om te voorkomen dat water van buitenaf naar binnen door de muur kon komen, waardoor er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Daarom waren de vroege holtes nauw. Spouwmuurisolatie kon  daardoor ’bruggen’ creëeren tussen de twee baksteen muren, waardoor water nog steeds kon oversteken en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De isolatie is verkeerd geplaatst. Wanneer de installateur de spouwmuurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de isolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken.
4. Een ander veelvoorkomend probleem was het afsnijden van hoeken. Omdat installateurs per m2 muur worden betaald, hadden ze er belang bij de klussen in zo kort mogelijke tijd uitvoeren. Wanneer kralen als isolatie in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar bindt. Het probleem is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n drie keer langer duurt dan het installeren van de kralen alleen. Sommige spouwmuurisolatie installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze meer wilden verdienen door meerdere projecten op dezelfde dag uit te voeren. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  kralen in de onderkant van de spouw, waardoor er geen goede isolerende werking was op bovenin de muur.
5. Voor het ontstaan van nieuwe technieken was spouwmuurisolatie niet geschikt voor elk pand. Wanneer een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral noodzakelijk om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Zodra deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen spouwmuurisolatie, leidt dit al snel tot problemen met vocht.
6. Een ander soort muur die niet geschikt is, is wanneer er in huizen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij dit soort muren mag nooit dit soort muurisolatie worden geplaatst. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of onbetrouwbare spouwmuurisolatie installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om ervoor te zorgen dat ze voor het project worden betaald.
7. De laatste reden is omdat iemand zojuist een woning of ander soort gebouw heeft gekocht dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe huiseigenaar en moet deze  spouwmuurisolatie vervangen worden, ondanks de positieve energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.