Spouwmuurisolatie Prijsopgaven Coelhorst

In de tachtiger jaren bepaalde bouwvoorschriften dat bij  nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Direct toen deze regelgeving , werd duidelijk dat er een groot aantal panden en huizen was die ook baat konden hebben bij dit type isolatie; echter de enige manier om destijds isolatie in de spouw te krijgen nadat het pand was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen destijds goedkoop waren alsmede dat het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel echt aangewakkerd. Tig kleine installatiebedrijven kwamen op, wetende dat ze de spouwmuurisolatie eenvoudig bij mensen in huis konden installeren en daarvoor goed betaald konden worden voor het installatiewerk.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt – bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. Problemen met dit isolerende product bleken tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor het kankerverwekkende(!) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Ten tweede valt de spouwmuurisolatie bij het afbreken in de spouw, met als gevolg dat hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden geïntroduceerd in de jaren dertig van de vorige eeuw, was het enige doel van de spouw om ervoor te zorgen dat vocht niet van buiten naar binnen door de muur stroomde, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  ontstaan. Als gevolg hiervan waren de vroege holtes ’dun’. Isolatie kon  daardoor een brug veroorzaken tussen de twee baksteen muren, waardoor water van de ene naar de andere muur kon komen en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De spouwmuurisolatie werd op de verkeerde wijze aangebracht. Zodra de spouwmuurinstallateur de muurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de isolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ tot gevolg.
4. Een vierde veelvoorkomend probleem was het afsnijden van hoeken. Omdat installateurs per vierkante meter muur betaald werden, moeten ze de klussen in zo kort mogelijke tijd afronden. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar verbindt. Het probleem is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n 3 maal langer duurt dan het eenvoudigweg installeren van enkel de kralen. De mindere installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door meerdere projecten op dezelfde dag uit te voeren. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  kralen in de onderkant van de spouw, waardoor er geen goede isolerende impact was op in bovenste delen van de muur.
5. Voor het ontstaan van nieuwe technologie was spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor elk pand. Als een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral nodig om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Wanneer deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  muurisolatie, kan dit al snel leiden tot vochtproblemen.
6. Een ander voorbeeld van een muur die niet geschikt is, is wanneer er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij deze eigenschappen mag nooit dit soort muurisolatie worden aangebracht. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of (erger nog) onbetrouwbare muurisolatie installateur zich toch heeft geïnstalleerd om betaald te krijgen voor het project.
7. Als laatste reden is wanneer iemand zojuist een woning heeft aangeschaft dat eerder van muurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe (huis)eigenaar en moet deze  muurisolatie verwijderd worden, ondanks de energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.