Spouwmuurisolatie Offertein De Laar

In de tachtiger jaren bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  de nieuwbouw isolatie moest worden aangebracht. Direct toen deze regelgeving werd ingevoerd, werd duidelijk dat er een groot aantal panden en gebouwen waren die ook profijt konden hebben bij dit type isolatie; echter de enige manier om destijds de isolatie in de spouw te verwerken nadat het pand al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de materialen toentertijd goedkoop waren en het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt aangewakkerd. Tig kleine en grote installatiebedrijven doken op, wetende dat ze de spouwmuurisolatie eenvoudig bij mensen in huis konden installeren en daarvoor goed betaald konden worden voor het werk.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt – bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. Problemen met dit soort isolatieproduct waren tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor het kankerverwekkende(!) formaldehyde in huis  vrijkomt. Ten tweede valt de spouwmuurisolatie bij het afbreken in de spouw, waardoor hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden geïntroduceerd (in de jaren dertig van de vorige eeuw), was het enige doel van de spouw om ervoor te zorgen dat water niet van buitenaf naar binnen door de muur kon komen, waardoor er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Daarom waren de vroege holtes erg dun. Spouwmuurisolatie kon  daardoor ’bruggen’ veroorzaken tussen de twee baksteen muren, waardoor water alsnog kon oversteken en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De isolatie werd op de verkeerde wijze geïnstalleerd. Als de spouwmuurinstallateur de spouwmuurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de spouwmuurisolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ in de muur tot gevolg.
4. Een ander probleem was het afsnijden van de hoeken. Omdat de installateurs per vierkante meter muur worden betaald, moeten ze de klussen in zo kort mogelijke tijd afronden. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar verbindt. De uitdaging is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n drie keer langer duurt dan het installeren van de kralen alleen. De slechtere spouwmuurisolatie installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze meer wilden verdienen door meerdere taken op dezelfde dag uit te voeren. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  de kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er geen echte isolerende impact was op bovenin de muur.
5. Voor de ontwikkeling van nieuwe technologie bleek spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor elk pand. Als een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw noodzakelijk om te voorkomen dat er water in het gebouw komt. Maar als deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten spouwmuurisolatie, leidt dit al snel tot problemen met vocht.
6. Een ander soort muur die niet geschikt is, is wanneer er in panden met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij dit soort muren kan nooit dit soort muurisolatie worden geïnstalleerd. Het kan helaas zo zijn dat een minder professionele of onbetrouwbare spouwmuurisolatie installateur zich toch heeft geïnstalleerd om ervoor te zorgen dat ze voor de klus worden betaald.
7. Als laatste reden is omdat iemand zojuist een woning of ander soort gebouw heeft gekocht dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In uitzonderlijke gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe eigenaar en moet deze  spouwmuurisolatie verwijderd worden, ondanks de energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.