Spouwmuurisolatie Offertein De Voorwaarts

In de tachtiger jaren bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  de bouw van gebouwen isolatie moest worden geplaatst. Direct toen deze regelgeving , werd duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en huizen waren die ook profijt konden hebben bij dit type isolatie; maar helaas, de enige manier om destijds de isolatie in de spouw te verwerken nadat het huis al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de materialen destijds goedkoop waren en het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel echt aangewakkerd. Duizenden kleine installatiebedrijven kwamen op, in de wetenschap dat ze de muurisolatie bij mensen thuis konden installeren en daarbij goed betaald konden worden.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt – bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. Problemen met dit isolerende product waren tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor (kankerverwekkende) formaldehyde in huis  vrijkomt. Ten tweede valt de muurisolatie bij het afbreken in de spouw naar beneden, met als gevolg dat hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden ingezet in de jaren dertig van de vorige eeuw, was het doel van de spouw om ervoor te zorgen dat vocht niet van buitenaf naar binnen door de muur kon komen, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes nauw. Spouwmuurisolatie kon  daardoor een brug creëeren tussen de twee muren van baksteen, waardoor water alsnog kon oversteken en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De spouwmuurisolatie is op de verkeerde wijze geïnstalleerd. Zodra de spouwmuurinstallateur de muurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de isolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ tot gevolg.
4. Een ander probleem was het ’doorsnijden’ van de hoeken. Omdat de installateurs per m2 muur worden betaald, hadden ze er belang bij de klussen zo snel mogelijk afronden. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar verbindt. De uitdaging is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – ongeveer drie keer langer duurt dan het eenvoudigweg installeren van de kralen alleen. De slechtere spouwmuurisolatie installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door sneller klaar te zijn. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  de kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er geen goede isolerende impact was op bovenin de muur.
5. Tot de ontwikkeling van nieuwe technologie was spouwmuurisolatie niet geschikt voor elk pand. Als een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw nodig om te voorkomen dat er vocht in de woning komt. Wanneer dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten muurisolatie, leidt dit al snel tot problemen met vocht.
6. Een ander voorbeeld van een muur die ongeschikt is, is wanneer er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij deze eigenschappen kan nooit dit soort muurisolatie worden geïnstalleerd. Het kan helaas zo zijn dat een ongetrainde of onbetrouwbare installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om betaald te krijgen voor de klus.
7. Nog een reden is wanneer iemand zojuist een woning of ander soort gebouw heeft gekocht dat eerder van muurisolatie was voorzien. In sommige gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe huiseigenaar en moet deze  muurisolatie vervangen worden, ondanks de bestaande energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.