Spouwmuurisolatie Prijsopgave in Geulhem

In de jaren tachtig bepaalde bouwvoorschriften dat bij  de nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Direct toen deze regelgeving werd ingevoerd, werd al snel duidelijk dat er een groot aantal panden was die ook profijt konden hebben bij dit type muurisolatie; echter de enige manier om destijds de isolatie in de spouw te krijgen nadat het pand al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen toentertijd goedkoop waren alsmede dat het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt aangewakkerd. Honderden kleine en grote installatiebedrijven doken op, in de wetenschap dat ze de isolatie bij mensen in huis konden installeren en daarvoor goed betaald konden worden.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit soort isolatieproduct waren tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor formaldehyde in huis  vrijkomt. Ten tweede blijkt dit soort isolatie bij het afbreken in de muur te vallen, met als gevolg dat hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden geïntroduceerd (in de jaren dertig van de vorige eeuw), was het enige doel van de spouw om te voorkomen dat water van buiten naar binnen door de muur stroomde, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes dun. Isolatie kon  daardoor ’bruggen’ veroorzaken tussen de twee muren van baksteen, waardoor water nog steeds kon oversteken en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De isolatie is verkeerd aangebracht. Zodra de installateur de muurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten te groot waren, zou de muurisolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ tot gevolg.
4. Een vierde veelvoorkomend probleem was het doorsnijden van de hoeken. Omdat de installateurs per m2 muur betaald werden, wilden ze de klussen zo snel mogelijk uitvoeren. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar verbindt. Het probleem is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n 3 maal meer tijd kost dan het eenvoudigweg installeren van de kralen alleen. De mindere spouwmuurisolatie installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door meerdere taken op dezelfde dag uit te voeren. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  de kralen in de onderkant van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in de bovenste delen van de muur.
5. Tot het ontstaan van nieuwe technieken bleek spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor elk pand. Als een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw nodig om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Maar als dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  muurisolatie, leidt dit al snel tot vochtproblemen.
6. Een ander soort muur die niet geschikt is, is wanneer we horen dat er in huizen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij deze eigenschappen kan nooit spouwmuurisolatie worden aangebracht. Het kan helaas zo zijn dat een ongetrainde of onbetrouwbare installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om betaald te krijgen voor de klus.
7. De laatste reden is wanneer iemand zojuist een woning heeft gekocht dat eerder van muurisolatie was voorzien. In sommige gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe huiseigenaar en moet de  muurisolatie vervangen worden, ondanks de bestaande energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.