Spouwmuurisolatie Offertein Heiloo

In de periode 1980-1990 bepaalde bouwvoorschriften dat bij  bouw van gebouwen isolatie moest worden geplaatst. Zodra deze regelgeving werd ingevoerd, werd al snel duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en gebouwen waren die ook baat konden hebben bij dit type muurisolatie; maar helaas, de enige manier om toentertijd isolatie in de spouw te installeren nadat het pand al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen destijds goedkoop waren en het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt gepusht. Duizenden kleine installatiebedrijven doken op, in de wetenschap dat ze de muurisolatie bij mensen in huis konden installeren en daarbij goed betaald konden worden voor het installatiewerk.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt – bijv. Ureum-formaldehyde. De problemen met dit isolerende product bleken tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor (kankerverwekkende) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Op de tweede plaats blijkt dit soort muurisolatie bij het afbreken in de muur naar beneden te vallen, waardoor hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden ingezet (in de jaren dertig van de vorige eeuw), was het doel van de spouw om te voorkomen dat vocht van buitenaf naar binnen door de muur zou komen, waardoor er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Daarom waren de vroege holtes ’dun’. Spouwmuurisolatie kon  daardoor ’bruggen’ veroorzaken tussen de twee baksteen muren, waardoor water van de ene naar de andere muur kon komen en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De muurisolatie is verkeerd geplaatst. Zodra de installateur de muurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten te groot waren, zou de muurisolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken.
4. Een vierde probleem was het ’doorsnijden’ van hoeken. Omdat isolatie installateurs per vierkante meter muur betaald werden, moeten ze de klussen zo snel mogelijk uitvoeren. Wanneer kralen als isolatie in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar verbindt. Het probleem is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – circa 3 keer langer duurt dan het eenvoudigweg installeren van de kralen alleen. De mindere spouwmuurisolatie installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door sneller klaar te zijn. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er geen echte isolerende werking was op de bovenste delen van de muur.
5. Voor het ontstaan van nieuwe technieken was spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor elk pand. Wanneer een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw nodig om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Maar als deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen muurisolatie, kan dit al snel leiden tot problemen met vocht.
6. Een ander soort muur die niet geschikt is, is wanneer er in panden met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij dit soort muren mag nooit spouwmuurisolatie worden geplaatst. Het kan helaas zo zijn dat een minder professionele of onbetrouwbare muurisolatie installateur zich toch heeft geïnstalleerd om ervoor te zorgen dat ze voor het project worden betaald.
7. Als laatste reden is wanneer iemand zojuist een gebouw heeft aangeschaft dat eerder van muurisolatie was voorzien. In uitzonderlijke gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe (huis)eigenaar en moet de  muurisolatie vervangen worden, ondanks de positieve energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.