Spouwmuurisolatie Offertes Kaag

In de tachtiger jaren bepaalde bouwvoorschriften dat bij  de nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Zodra deze regelgeving werd ingevoerd, werd duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en gebouwen was die ook profijt konden hebben bij dit type isolatie; echter de enige manier om toentertijd de isolatie in de spouw te krijgen nadat het huis was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen goedkoop waren alsmede dat het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt aangewakkerd. Duizenden kleine en grote installatiebedrijven doken op, in de wetenschap dat ze de muurisolatie eenvoudig bij mensen in huis konden aanbrengen en daarbij goed betaald konden worden.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt – bijv. Ureum-formaldehyde. De problemen met dit isolerende product bleken tweeledig: als eerste breekt het af, waardoor het kankerverwekkende(!) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Daarnaast valt de muurisolatie bij het afbreken in de spouw naar beneden, waardoor hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden gebruikt in de jaren dertig van de vorige eeuw, was het enige doel van de spouw om te voorkomen dat water van buiten naar binnen door de muur kon komen, waardoor er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes erg ’dun’. Isolatie kon  daardoor een brug creëeren tussen de twee baksteen muren, waardoor water nog steeds van de ene naar de andere muur kon komen en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De muurisolatie werd op de verkeerde wijze aangebracht. Zodra de installateur de muurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten te groot waren, zou de isolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken.
4. Een vierde groot probleem was het doorsnijden van de hoeken. Omdat de isolatie installateurs per vierkante meter muur betaald werden, moeten ze de klussen in zo kort mogelijke tijd afronden. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar bindt. De uitdaging is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – circa drie maal langer duurt dan het installeren van de kralen alleen. Sommige installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door sneller klaar te zijn. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  de kralen in de bodem van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in bovenin de muur.
5. Voor het ontstaan van nieuwe technologie bleek spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor elk pand. Wanneer een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral noodzakelijk om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Wanneer deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen muurisolatie, kan dit al snel leiden tot problemen met vocht.
6. Een ander soort muur die niet geschikt is, is wanneer er in huizen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij deze eigenschappen kan nooit spouwmuurisolatie worden aangebracht. Het kan helaas zo zijn dat een ongetrainde of onbetrouwbare installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om ervoor te zorgen dat ze voor de klus worden betaald.
7. Als laatste reden is wanneer iemand zojuist een woning of ander soort gebouw heeft aangeschaft dat eerder van muurisolatie was voorzien. In sommige gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe huiseigenaar en moet deze  muurisolatie verwijderd worden, ondanks de bestaande energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.