Spouwmuurisolatie Offertein Lijnsheike

In de tachtiger jaren bepaalde bouwvoorschriften dat bij  de bouw van gebouwen isolatie moest worden aangebracht. Direct toen deze regelgeving werd ingevoerd, werd al snel duidelijk dat er een groot aantal panden en huizen waren die ook baat konden hebben bij dit type isolatie; maar helaas, de enige manier om destijds de isolatie in de spouw te verwerken nadat het pand was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen toentertijd goedkoop waren en het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt gepusht. Duizenden kleine installatiebedrijven doken op, in de wetenschap dat ze de isolatie eenvoudig bij mensen thuis konden installeren en daarvoor goed betaald konden worden.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit isolerende product waren tweeledig: als eerste breekt het af, waardoor formaldehyde in huis  vrijkomt. Daarnaast blijkt dit soort isolatie bij het afbreken in de muur naar beneden te vallen, waardoor hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden gebruikt in de jaren dertig van de vorige eeuw, was het enige doel van de spouw om te voorkomen dat vocht van buitenaf naar binnen door de muur stroomde, waardoor er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes ’dun’. Isolatie kon  daardoor ’bruggen’ creëeren tussen de twee muren van baksteen, waardoor water nog steeds van de ene naar de andere muur kon komen en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De isolatie werd verkeerd geplaatst. Als de spouwmuurinstallateur de spouwmuurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de spouwmuurisolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ tot gevolg.
4. Een ander groot probleem was het ’doorsnijden’ van de hoeken. Omdat de isolatie installateurs per m2 muur betaald werden, hadden ze er belang bij de klussen zo snel mogelijk afronden. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar bindt. De uitdaging is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – ongeveer 3 maal meer tijd kost dan het eenvoudigweg installeren van de kralen alleen. Sommige spouwmuurisolatie installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door meerdere projecten op dezelfde dag uit te voeren. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  de kralen naar de bodem van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in bovenin de muur.
5. Voor het ontstaan van nieuwe technieken was spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor ieder soort gebouw. Als een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw noodzakelijk om te voorkomen dat er water in het gebouw komt. Wanneer dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen spouwmuurisolatie, leidt dit al snel tot problemen met vocht.
6. Een ander soort muur die niet geschikt is, is wanneer we horen dat er in panden met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij dit soort muren mag nooit dit soort muurisolatie worden geplaatst. Het kan helaas zo zijn dat een minder professionele of (erger nog) onbetrouwbare spouwmuurisolatie installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om betaald te krijgen voor de klus.
7. Nog een reden is wanneer iemand zojuist een woning of ander soort gebouw heeft gekocht dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In sommige gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe eigenaar en moet de  spouwmuurisolatie vervangen worden, ondanks de bestaande energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.