Spouwmuurisolatie Prijsopgave Neerbosch

In de jaren tachtig bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  de bouw van gebouwen isolatie moest worden geplaatst. Direct toen deze regelgeving in werking trad, werd duidelijk dat er een groot aantal panden en huizen was die ook baat konden hebben bij dit type isolatie; echter de enige manier om destijds de isolatie in de spouw te krijgen nadat het pand al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de materialen toentertijd goedkoop waren alsmede dat het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt gepromoot. Tig kleine en grote installatiebedrijven kwamen op, in de wetenschap dat ze de spouwmuurisolatie eenvoudig bij mensen in huis konden aanbrengen en goed betaald konden worden.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit soort isolatieproduct bleken tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor (kankerverwekkende) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Op de tweede plaats valt de spouwmuurisolatie bij het afbreken in de spouw, met als gevolg dat hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden geïntroduceerd in de jaren dertig van de vorige eeuw, was het primaire doel van de spouw om ervoor te zorgen dat water niet van buitenaf naar binnen door de muur kon komen, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Als gevolg hiervan waren de vroege holtes dun. Spouwmuurisolatie kon  daardoor een brug creëeren tussen de twee baksteen muren, waardoor water nog steeds van de ene naar de andere muur kon oversteken en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De spouwmuurisolatie werd verkeerd geïnstalleerd. Wanneer de installateur de muurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten te groot waren, zou de isolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ tot gevolg.
4. Een vierde probleem was het doorsnijden van de hoeken. Omdat de installateurs per m2 muur betaald werden, hadden ze er belang bij de klussen zo snel mogelijk afronden. Wanneer kralen als isolatie in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar bindt. De uitdaging is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – ongeveer 3 maal langer duurt dan het eenvoudigweg installeren van de kralen alleen. De mindere installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door sneller klaar te zijn. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  de kralen in de onderkant van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in bovenin de muur.
5. Tot het ontstaan van nieuwe technieken was spouwmuurisolatie niet geschikt voor elk pand. Als een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw nodig om te voorkomen dat er water in de woning komt. Maar als dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen muurisolatie, leidt dit al snel tot problemen met vocht.
6. Een ander soort muur die ongeschikt is, is wanneer we horen dat er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij deze eigenschappen mag nooit dit soort muurisolatie worden geïnstalleerd. Het kan helaas zo zijn dat een ongetrainde of (erger nog) onbetrouwbare muurisolatie installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om ervoor te zorgen dat ze voor de klus worden betaald.
7. Als laatste reden is omdat iemand zojuist een woning heeft gekocht dat eerder van muurisolatie was voorzien. In sommige gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe eigenaar en moet deze  muurisolatie vervangen worden, ondanks de energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.