Spouwmuurisolatie Prijsopgaven in Noord-Esmarke

In de periode 1980-1990 bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Direct toen deze regelgeving actief werd, werd al snel duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden was die ook baat konden hebben bij dit type isolatie; maar helaas, de enige manier om toentertijd isolatie in de spouw te installeren nadat het pand al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen goedkoop waren en het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt bevorderd. Tig kleine installatiebedrijven kwamen op, in de wetenschap dat ze de isolatie eenvoudig bij mensen in huis konden installeren en goed betaald konden worden voor het werk.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. Problemen met dit isolerende product waren tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor het kankerverwekkende(!) formaldehyde in huis  vrijkomt. Daarnaast valt de isolatie bij het afbreken in de spouw, met als gevolg dat hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden ingezet in de jaren dertig van de vorige eeuw, was het enige doel van de spouw om ervoor te zorgen dat water niet van buitenaf naar binnen door de muur stroomde, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes dun. Spouwmuurisolatie kon  daardoor een brug veroorzaken tussen de twee muren van baksteen, waardoor water alsnog van de ene naar de andere muur kon komen en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De isolatie werd verkeerd geplaatst. Wanneer de spouwmuurinstallateur de spouwmuurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten te groot waren, zou de spouwmuurisolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken.
4. Een ander veelvoorkomend probleem was het ’doorsnijden’ van hoeken. Omdat isolatie installateurs per m2 muur betaald werden, hadden ze er belang bij de klussen in zo kort mogelijke tijd afronden. Wanneer kralen als isolatie in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar bindt. De uitdaging is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n drie maal langer duurt dan het installeren van enkel de kralen. Sommige spouwmuurisolatie installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze meer wilden verdienen door meerdere projecten op dezelfde dag uit te voeren. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in in bovenste delen van de muur.
5. Tot aan het ontstaan van nieuwe technieken was spouwmuurisolatie niet geschikt voor ieder soort gebouw. Als een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral nodig om te voorkomen dat er water in de woning komt. Zodra dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  spouwmuurisolatie, kan dit al snel leiden tot problemen met vocht.
6. Een ander voorbeeld van een muur die ongeschikt is, is wanneer er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij deze eigenschappen kan nooit spouwmuurisolatie worden geplaatst. Het kan helaas zo zijn dat een minder professionele of onbetrouwbare spouwmuurisolatie installateur zich toch heeft geïnstalleerd om ervoor te zorgen dat ze voor de klus worden betaald.
7. Nog een reden is omdat iemand zojuist een woning of ander soort gebouw heeft gekocht dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In sommige gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe huiseigenaar en moet deze  spouwmuurisolatie opnieuw geplaatst worden, ondanks de bestaande energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.