Spouwmuurisolatie Offertes in Oudorp

In de jaren tachtig bepaalde bouwvoorschriften dat bij  de bouw van gebouwen isolatie moest worden geplaatst. Zodra deze regelgeving actief werd, werd duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en gebouwen waren die ook profijt konden hebben bij dit type isolatie; echter de enige manier om toentertijd de isolatie in de spouw te verwerken nadat het huis al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen toentertijd goedkoop waren en het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt aangewakkerd. Honderden kleine installatiebedrijven doken op, in de wetenschap dat ze de isolatie eenvoudig bij mensen in huis konden aanbrengen en daarbij goed betaald konden worden.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt – bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit soort isolatieproduct waren tweeledig: als eerste breekt het af, waardoor (kankerverwekkende) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Ten tweede valt de isolatie bij het afbreken in de spouw naar beneden, met als gevolg dat hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden geïntroduceerd in de dertiger jaren van de vorige eeuw, was het primaire doel van de spouw om te voorkomen dat water van buitenaf naar binnen door de muur stroomde, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Daarom waren de vroege holtes erg dun. Spouwmuurisolatie kon  daardoor ’bruggen’ creëeren tussen de twee muren van baksteen, waardoor water kon oversteken en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De isolatie werd verkeerd aangebracht. Zodra de spouwmuurinstallateur de spouwmuurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de spouwmuurisolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken in de muur.
4. Een ander probleem was het afsnijden van de hoeken. Omdat de installateurs per vierkante meter muur betaald werden, wilden ze de klussen in zo kort mogelijke tijd uitvoeren. Wanneer kralen ter isolatie in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar bindt. De uitdaging is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n drie maal meer tijd kost dan het eenvoudigweg installeren van de kralen alleen. De mindere installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze meer wilden verdienen door sneller klaar te zijn. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  de kralen naar de bodem van de spouw, waardoor er geen goede isolerende impact was op in bovenste delen van de muur.
5. Voor het ontstaan van nieuwe technieken was spouwmuurisolatie niet geschikt voor ieder soort gebouw. Als een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral noodzakelijk om te voorkomen dat er water in het gebouw komt. Zodra deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten spouwmuurisolatie, kan dit al snel leiden tot vochtproblemen.
6. Een ander voorbeeld van een muur die ongeschikt is, is wanneer we horen dat er in panden met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij dit soort muren kan nooit dit soort muurisolatie worden aangebracht. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of onbetrouwbare installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om betaald te krijgen voor het project.
7. Nog een reden is omdat iemand zojuist een woning heeft gekocht dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In sommige gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe (huis)eigenaar en moet de  spouwmuurisolatie verwijderd worden, ondanks de bestaande energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.