Spouwmuurisolatie Offertein Riel

In de jaren tachtig bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  de bouw van gebouwen isolatie moest worden aangebracht. Zodra deze regelgeving actief werd, werd duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden was die ook profijt konden hebben bij dit type muurisolatie; maar helaas, de enige manier om toentertijd de isolatie in de spouw te installeren nadat het huis was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen destijds goedkoop waren en het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt bevorderd. Honderden kleine installatiebedrijven kwamen op, wetende dat ze de isolatie eenvoudig bij mensen thuis konden aanbrengen en daarvoor goed betaald konden worden voor het installatiewerk.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt – bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit isolerende product waren tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor (kankerverwekkende) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Ten tweede blijkt dit soort isolatie bij het afbreken in de muur naar beneden te vallen, waardoor hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden geïntroduceerd in de dertiger jaren van de vorige eeuw, was het doel van de spouw om te voorkomen dat water van buiten naar binnen door de muur stroomde, waardoor er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Als gevolg hiervan waren de vroege holtes erg nauw. Isolatie kon  daardoor een brug creëeren tussen de twee muren van baksteen, waardoor water alsnog van de ene naar de andere muur kon komen en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De isolatie is verkeerd geplaatst. Zodra de installateur de spouwmuurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de isolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ tot gevolg.
4. Een ander groot probleem was het ’doorsnijden’ van de hoeken. Omdat de installateurs per vierkante meter muur worden betaald, hadden ze er belang bij de klussen zo snel mogelijk uitvoeren. Wanneer kralen als isolatie in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar bindt. Het probleem is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n 3 keer langer duurt dan het eenvoudigweg installeren van enkel de kralen. De slechtere installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door sneller klaar te zijn. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  de kralen naar de bodem van de spouw, waardoor er geen goede isolerende werking was op bovenin de muur.
5. Voor de ontwikkeling van nieuwe technieken bleek spouwmuurisolatie niet geschikt voor ieder soort gebouw. Als een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral nodig om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Zodra dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen spouwmuurisolatie, leidt dit al snel tot problemen met vocht.
6. Een ander soort muur die niet geschikt is, is wanneer we horen dat er in panden met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij deze eigenschappen kan nooit dit soort muurisolatie worden geplaatst. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of (erger nog) onbetrouwbare installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om ervoor te zorgen dat ze voor het project worden betaald.
7. Als laatste reden is wanneer iemand zojuist een woning of ander soort gebouw heeft aangeschaft dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe huiseigenaar en moet deze  spouwmuurisolatie verwijderd worden, ondanks de bestaande energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.