Spouwmuurisolatie OfferteScharn

In de jaren tachtig bepaalde bouwvoorschriften dat bij  nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Zodra deze regelgeving werd ingevoerd, werd al snel duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en huizen was die ook profijt konden hebben bij dit type muurisolatie; maar helaas, de enige manier om toentertijd isolatie in de spouw te krijgen nadat het huis al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen toentertijd goedkoop waren en het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel echt aangewakkerd. Honderden kleine installatiebedrijven kwamen op, wetende dat ze de muurisolatie eenvoudig bij mensen in huis konden installeren en daarbij goed betaald konden worden.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. Problemen met dit soort isolatieproduct waren tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor formaldehyde in huis  vrijkomt. Ten tweede valt de muurisolatie bij het afbreken in de spouw, waardoor hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden gebruikt in de jaren dertig van de vorige eeuw, was het doel van de spouw om ervoor te zorgen dat water niet van buiten naar binnen door de muur stroomde, waardoor er vocht in de woning zou  ontstaan. Als gevolg hiervan waren de vroege holtes erg ’dun’. Spouwmuurisolatie kon  daardoor ’bruggen’ creëeren tussen de twee baksteen muren, waardoor water nog steeds van de ene naar de andere muur kon oversteken en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De spouwmuurisolatie is op de verkeerde wijze geïnstalleerd. Als de installateur de muurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten te groot waren, zou de muurisolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken in de muur.
4. Een vierde veelvoorkomend probleem was het afsnijden van hoeken. Omdat isolatie installateurs per vierkante meter muur betaald werden, wilden ze de klussen in zo kort mogelijke tijd uitvoeren. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar verbindt. Het probleem is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – circa drie keer langer duurt dan het installeren van de kralen alleen. Sommige installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door sneller klaar te zijn. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er geen goede isolerende impact was op bovenin de muur.
5. Voor de ontwikkeling van nieuwe technieken bleek spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor ieder soort gebouw. Wanneer een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral nodig om te voorkomen dat er water in het gebouw komt. Wanneer deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen muurisolatie, leidt dit al snel tot problemen met vocht.
6. Een ander voorbeeld van een muur die niet geschikt is, is wanneer er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij dit soort muren kan nooit dit soort muurisolatie worden geïnstalleerd. Het kan helaas zo zijn dat een minder professionele of onbetrouwbare installateur zich toch heeft geïnstalleerd om ervoor te zorgen dat ze voor de klus worden betaald.
7. Nog een reden is omdat iemand zojuist een pand heeft gekocht dat eerder van muurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe huiseigenaar en moet de  muurisolatie verwijderd worden, ondanks de positieve energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.