Spouwmuurisolatie Prijsopgaven Sloten

In de periode 1980-1990 bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Zodra deze regelgeving actief werd, werd al snel duidelijk dat er een groot aantal panden en huizen was die ook profijt konden hebben bij dit type isolatie; maar helaas, de enige manier om toentertijd isolatie in de spouw te verwerken nadat het huis was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen toentertijd goedkoop waren alsmede dat het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel om te isoleren echt gepromoot. Honderden kleine installatiebedrijven kwamen op, in de wetenschap dat ze de spouwmuurisolatie eenvoudig bij mensen thuis konden aanbrengen en goed betaald konden worden voor het installatiewerk.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit soort isolatieproduct bleken tweeledig: als eerste breekt het af, waardoor het kankerverwekkende(!) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Op de tweede plaats valt de spouwmuurisolatie bij het afbreken in de spouw naar beneden, met als gevolg dat hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden geïntroduceerd (in de jaren dertig van de vorige eeuw), was het doel van de spouw om te voorkomen dat vocht van buiten naar binnen door de muur kon komen, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Daarom waren de vroege holtes nauw. Isolatie kon  daardoor ’bruggen’ creëeren tussen de twee baksteen muren, waardoor water alsnog van de ene naar de andere muur kon komen en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De muurisolatie is op de verkeerde wijze geïnstalleerd. Zodra de spouwmuurinstallateur de spouwmuurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de spouwmuurisolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken in de muur.
4. Een ander probleem was het afsnijden van hoeken. Omdat installateurs per m2 muur betaald werden, hadden ze er belang bij de klussen zo snel mogelijk uitvoeren. Wanneer kralen als isolatie in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar bindt. Het probleem is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – circa 3 keer langer duurt dan het installeren van de kralen alleen. De mindere installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door meerdere taken op dezelfde dag uit te voeren. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in bovenin de muur.
5. Voor het ontstaan van nieuwe technologie was spouwmuurisolatie niet geschikt voor ieder soort gebouw. Als een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw noodzakelijk om te voorkomen dat er water in het gebouw komt. Wanneer deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten spouwmuurisolatie, leidt dit al snel tot vochtproblemen.
6. Een ander soort muur die niet geschikt is, is wanneer er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij deze eigenschappen kan nooit dit soort muurisolatie worden geïnstalleerd. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of onbetrouwbare installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om betaald te krijgen voor de klus.
7. Nog een reden is wanneer iemand zojuist een gebouw heeft gekocht dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In uitzonderlijke gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe eigenaar en moet deze  spouwmuurisolatie verwijderd worden, ondanks de energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.