Spouwmuurisolatie Offertein Sloterdijk

In de jaren tachtig bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Zodra deze regelgeving werd ingevoerd, werd duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en gebouwen was die ook profijt konden hebben bij dit type isolatie; maar helaas, de enige manier om destijds isolatie in de spouw te verwerken nadat het huis was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen goedkoop waren en het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel om te isoleren echt aangewakkerd. Duizenden kleine en grote installatiebedrijven doken op, in de wetenschap dat ze de muurisolatie eenvoudig bij mensen in huis konden aanbrengen en daarvoor goed betaald konden worden.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. Problemen met dit soort isolatieproduct waren tweeledig: als eerste breekt het af, waardoor het kankerverwekkende(!) formaldehyde in huis  vrijkomt. Daarnaast valt de muurisolatie bij het afbreken in de spouw, met als gevolg dat hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden ingezet (in de jaren dertig van de vorige eeuw), was het primaire doel van de spouw om te voorkomen dat vocht van buiten naar binnen door de muur stroomde, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  ontstaan. Als gevolg hiervan waren de vroege holtes dun. Isolatie kon  daardoor een brug creëeren tussen de twee muren van baksteen, waardoor water kon oversteken en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De isolatie werd op de verkeerde wijze aangebracht. Als de installateur de muurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de isolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken in de muur.
4. Een vierde bekend probleem was het ’doorsnijden’ van hoeken. Omdat isolatie installateurs per vierkante meter muur betaald werden, moeten ze de klussen in zo kort mogelijke tijd uitvoeren. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar verbindt. De uitdaging is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – circa drie maal meer tijd kost dan het eenvoudigweg installeren van enkel de kralen. De slechtere spouwmuurisolatie installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze meer wilden verdienen door meerdere taken op dezelfde dag uit te voeren. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  kralen in de bodem van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in bovenin de muur.
5. Voor het ontstaan van nieuwe technologie bleek spouwmuurisolatie niet geschikt voor elk pand. Als een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw noodzakelijk om te voorkomen dat er vocht in de woning komt. Wanneer dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten muurisolatie, kan dit al snel leiden tot vochtproblemen.
6. Een ander soort muur die niet geschikt is, is wanneer we horen dat er in panden met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij dit soort muren mag nooit spouwmuurisolatie worden aangebracht. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of onbetrouwbare installateur zich toch heeft geïnstalleerd om ervoor te zorgen dat ze voor het project worden betaald.
7. Nog een reden is omdat iemand zojuist een gebouw heeft gekocht dat eerder van muurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe (huis)eigenaar en moet de  muurisolatie verwijderd worden, ondanks de energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.