Spouwmuurisolatie Prijsopgave in Tuuthees

In de jaren tachtig bepaalde bouwvoorschriften dat bij  bouw van gebouwen isolatie moest worden geplaatst. Direct toen deze regelgeving , werd duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en huizen waren die ook baat konden hebben bij dit type isolatie; maar helaas, de enige manier om destijds isolatie in de spouw te verwerken nadat het huis was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen destijds goedkoop waren en het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel echt aangewakkerd. Honderden kleine installatiebedrijven doken op, wetende dat ze de spouwmuurisolatie bij mensen thuis konden aanbrengen en goed betaald konden worden voor het werk.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit soort isolatieproduct waren tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor het kankerverwekkende(!) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Daarnaast valt de spouwmuurisolatie bij het afbreken in de spouw, met als gevolg dat hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden gebruikt (in de jaren dertig van de vorige eeuw), was het enige doel van de spouw om ervoor te zorgen dat water niet van buitenaf naar binnen door de muur stroomde, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Als gevolg hiervan waren de vroege holtes erg ’dun’. Spouwmuurisolatie kon  daardoor ’bruggen’ veroorzaken tussen de twee baksteen muren, waardoor water alsnog van de ene naar de andere muur kon oversteken en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De muurisolatie werd op de verkeerde wijze aangebracht. Zodra de installateur de spouwmuurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten te groot waren, zou de isolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ in de muur tot gevolg.
4. Een vierde probleem was het ’doorsnijden’ van hoeken. Omdat installateurs per m2 muur worden betaald, hadden ze er belang bij de klussen zo snel mogelijk uitvoeren. Wanneer kralen als isolatie in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar bindt. Het probleem is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – ongeveer 3 keer langer duurt dan het installeren van de kralen alleen. De slechtere installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze meer wilden verdienen door sneller klaar te zijn. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  kralen in de bodem van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in bovenin de muur.
5. Voor het ontstaan van nieuwe technologie bleek spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor elk pand. Wanneer een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw nodig om te voorkomen dat er water in het gebouw komt. Zodra dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen spouwmuurisolatie, leidt dit al snel tot vochtproblemen.
6. Een ander soort muur die ongeschikt is, is wanneer we horen dat er in huizen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij deze eigenschappen kan nooit spouwmuurisolatie worden aangebracht. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of onbetrouwbare installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om betaald te krijgen voor de klus.
7. Nog een reden is wanneer iemand zojuist een woning heeft aangeschaft dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe eigenaar en moet deze  spouwmuurisolatie vervangen worden, ondanks de positieve energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.