Spouwmuurisolatie OfferteWilaard

In de periode 1980-1990 bepaalde bouwvoorschriften dat bij  nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Direct toen deze regelgeving , werd al snel duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en huizen was die ook baat konden hebben bij dit type isolatie; maar helaas, de enige manier om toentertijd isolatie in de spouw te krijgen nadat het huis al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen toentertijd goedkoop waren en het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt gepromoot. Honderden kleine installatiebedrijven kwamen op, in de wetenschap dat ze de spouwmuurisolatie bij mensen thuis konden installeren en daarbij goed betaald konden worden.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. Problemen met dit soort isolatieproduct waren tweeledig: ten eerste breekt het af, waardoor het kankerverwekkende(!) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Ten tweede valt de spouwmuurisolatie bij het afbreken in de spouw naar beneden, waardoor hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden ingezet in de jaren dertig van de vorige eeuw, was het enige doel van de spouw om ervoor te zorgen dat vocht niet van buitenaf naar binnen door de muur kon komen, waardoor er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes erg ’dun’. Spouwmuurisolatie kon  daardoor ’bruggen’ veroorzaken tussen de twee baksteen muren, waardoor water alsnog kon oversteken en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De spouwmuurisolatie is op de verkeerde wijze aangebracht. Wanneer de installateur de spouwmuurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de isolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ in de muur tot gevolg.
4. Een vierde bekend probleem was het afsnijden van hoeken. Omdat isolatie installateurs per vierkante meter muur worden betaald, hadden ze er belang bij de klussen zo snel mogelijk uitvoeren. Wanneer kralen als isolatie in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar verbindt. Het probleem is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – circa 3 maal langer duurt dan het eenvoudigweg installeren van de kralen alleen. Sommige installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door meerdere taken op dezelfde dag uit te voeren. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in bovenin de muur.
5. Tot het ontstaan van nieuwe technologie was spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor elk pand. Wanneer een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral nodig om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Zodra deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen spouwmuurisolatie, kan dit al snel leiden tot vochtproblemen.
6. Een ander voorbeeld van een muur die niet geschikt is, is wanneer er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij dit soort muren kan nooit dit soort muurisolatie worden aangebracht. Het kan helaas zo zijn dat een ongetrainde of (erger nog) onbetrouwbare installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om betaald te krijgen voor de klus.
7. De laatste reden is wanneer iemand zojuist een pand heeft aangeschaft dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In sommige gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe (huis)eigenaar en moet deze  spouwmuurisolatie vervangen worden, ondanks de positieve energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.