Spouwmuurisolatie OfferteVoorhout

In de periode 1980-1990 bepaalde bouwvoorschriften dat bij  de nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Direct toen deze regelgeving , werd al snel duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden was die ook profijt konden hebben bij dit type isolatie; echter de enige manier om destijds de isolatie in de spouw te installeren nadat het pand was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de materialen toentertijd goedkoop waren alsmede dat het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt gepusht. Duizenden kleine en grote installatiebedrijven doken op, wetende dat ze de spouwmuurisolatie bij mensen in huis konden installeren en goed betaald konden worden voor het installatiewerk.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt – bijv. Ureum-formaldehyde. Problemen met dit soort isolatieproduct waren tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor (kankerverwekkende) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Ten tweede blijkt dit soort spouwmuurisolatie bij het afbreken in de muur te vallen, met als gevolg dat hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden ingezet (in de jaren dertig van de vorige eeuw), was het primaire doel van de spouw om ervoor te zorgen dat water niet van buitenaf naar binnen door de muur zou komen, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes erg nauw. Spouwmuurisolatie kon  daardoor ’bruggen’ creëeren tussen de twee baksteen muren, waardoor water alsnog van de ene naar de andere muur kon oversteken en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De muurisolatie is verkeerd geïnstalleerd. Wanneer de spouwmuurinstallateur de spouwmuurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de spouwmuurisolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ tot gevolg.
4. Een vierde bekend probleem was het doorsnijden van de hoeken. Omdat de isolatie installateurs per m2 muur worden betaald, moeten ze de klussen zo snel mogelijk uitvoeren. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar verbindt. De uitdaging is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – ongeveer drie maal langer duurt dan het eenvoudigweg installeren van de kralen alleen. De mindere installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze meer wilden verdienen door sneller klaar te zijn. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  de kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in bovenin de muur.
5. Voor de ontwikkeling van nieuwe technologie was spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor ieder soort gebouw. Als een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral noodzakelijk om te voorkomen dat er water in de woning komt. Maar als deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen spouwmuurisolatie, kan dit al snel leiden tot vochtproblemen.
6. Een ander voorbeeld van een muur die ongeschikt is, is wanneer we horen dat er in panden met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij deze eigenschappen mag nooit dit soort muurisolatie worden geïnstalleerd. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of (erger nog) onbetrouwbare installateur zich toch heeft geïnstalleerd om ervoor te zorgen dat ze voor de klus worden betaald.
7. Als laatste reden is omdat iemand zojuist een woning of ander soort gebouw heeft aangeschaft dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In uitzonderlijke gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe huiseigenaar en moet de  spouwmuurisolatie verwijderd worden, ondanks de bestaande energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.