Spouwmuurisolatie Offertes Wilp-Achterhoek

In de tachtiger jaren bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Direct toen deze regelgeving , werd duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en gebouwen was die ook profijt konden hebben bij dit type muurisolatie; echter de enige manier om destijds isolatie in de spouw te krijgen nadat het pand was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen destijds goedkoop waren en het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt gepromoot. Duizenden kleine en grote installatiebedrijven doken op, in de wetenschap dat ze de isolatie bij mensen thuis konden aanbrengen en daarbij goed betaald konden worden.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. Problemen met dit isolerende product waren tweeledig: ten eerste breekt het af, waardoor (kankerverwekkende) formaldehyde in huis  vrijkomt. Op de tweede plaats valt de isolatie bij het afbreken in de spouw, met als gevolg dat hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden geïntroduceerd (in de jaren dertig van de vorige eeuw), was het enige doel van de spouw om ervoor te zorgen dat vocht niet van buitenaf naar binnen door de muur kon komen, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes nauw. Isolatie kon  daardoor ’bruggen’ creëeren tussen de twee baksteen muren, waardoor water van de ene naar de andere muur kon komen en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De muurisolatie is op de verkeerde wijze geïnstalleerd. Wanneer de spouwmuurinstallateur de muurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten te groot waren, zou de muurisolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ in de muur tot gevolg.
4. Een ander groot probleem was het afsnijden van hoeken. Omdat isolatie installateurs per m2 muur worden betaald, hadden ze er belang bij de klussen in zo kort mogelijke tijd uitvoeren. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar verbindt. Het probleem is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – circa drie keer meer tijd kost dan het installeren van de kralen alleen. Sommige spouwmuurisolatie installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door meerdere projecten op dezelfde dag uit te voeren. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er geen echte isolerende impact was op in bovenste delen van de muur.
5. Voor het ontstaan van nieuwe technieken was spouwmuurisolatie niet geschikt voor elk pand. Wanneer een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral noodzakelijk om te voorkomen dat er vocht in de woning komt. Maar als deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten muurisolatie, leidt dit al snel tot problemen met vocht.
6. Een ander soort muur die ongeschikt is, is wanneer er in panden met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij deze eigenschappen kan nooit spouwmuurisolatie worden geïnstalleerd. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of (erger nog) onbetrouwbare muurisolatie installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om betaald te krijgen voor de klus.
7. Nog een reden is wanneer iemand zojuist een gebouw heeft gekocht dat eerder van muurisolatie was voorzien. In uitzonderlijke gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe (huis)eigenaar en moet deze  muurisolatie vervangen worden, ondanks de bestaande energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.