Spouwmuurisolatie OfferteWoudhuis

In de periode 1980-1990 bepaalde bouwvoorschriften dat bij  de bouw van gebouwen isolatie moest worden aangebracht. Direct toen deze regelgeving actief werd, werd al snel duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en gebouwen waren die ook profijt konden hebben bij dit type muurisolatie; echter de enige manier om toentertijd de isolatie in de spouw te verwerken nadat het huis was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen goedkoop waren en het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt gepusht. Duizenden kleine installatiebedrijven doken op, wetende dat ze de spouwmuurisolatie eenvoudig bij mensen thuis konden aanbrengen en goed betaald konden worden voor het werk.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt – bijv. Ureum-formaldehyde. De problemen met dit isolerende product waren tweeledig: ten eerste breekt het af, waardoor formaldehyde in huis  vrij kan komen. Op de tweede plaats blijkt dit soort spouwmuurisolatie bij het afbreken in de muur te vallen, met als gevolg dat hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden gebruikt in de dertiger jaren van de vorige eeuw, was het doel van de spouw om ervoor te zorgen dat water niet van buitenaf naar binnen door de muur zou komen, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes dun. Isolatie kon  daardoor ’bruggen’ veroorzaken tussen de twee muren van baksteen, waardoor water nog steeds kon oversteken en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De muurisolatie is op de verkeerde wijze geïnstalleerd. Wanneer de installateur de spouwmuurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de isolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken.
4. Een vierde bekend probleem was het ’doorsnijden’ van de hoeken. Omdat de installateurs per m2 muur worden betaald, wilden ze de klussen zo snel mogelijk uitvoeren. Wanneer kralen ter isolatie in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar bindt. Het probleem is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – circa 3 keer langer duurt dan het eenvoudigweg installeren van enkel de kralen. De mindere spouwmuurisolatie installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door sneller klaar te zijn. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  de kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in bovenin de muur.
5. Voor het ontstaan van nieuwe technologie was spouwmuurisolatie niet geschikt voor elk pand. Wanneer een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral nodig om te voorkomen dat er water in de woning komt. Maar als dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten spouwmuurisolatie, kan dit al snel leiden tot problemen met vocht.
6. Een ander voorbeeld van een muur die niet geschikt is, is wanneer we horen dat er in panden met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij dit soort muren mag nooit dit soort muurisolatie worden geïnstalleerd. Het kan helaas zo zijn dat een ongetrainde of (erger nog) onbetrouwbare spouwmuurisolatie installateur zich toch heeft geïnstalleerd om ervoor te zorgen dat ze voor de klus worden betaald.
7. Als laatste reden is wanneer iemand zojuist een woning of ander soort gebouw heeft aangeschaft dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In uitzonderlijke gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe eigenaar en moet de  spouwmuurisolatie vervangen worden, ondanks de positieve energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.