Spouwmuurisolatie Prijsopgave in Zaanstad

In de tachtiger jaren bepaalde bouwvoorschriften dat bij  de nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Direct toen deze regelgeving werd ingevoerd, werd duidelijk dat er een groot aantal panden en huizen waren die ook baat konden hebben bij dit type isolatie; maar helaas, de enige manier om destijds de isolatie in de spouw te verwerken nadat het huis al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen goedkoop waren alsmede dat het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel om te isoleren echt gepusht. Honderden kleine installatiebedrijven kwamen op, wetende dat ze de isolatie bij mensen thuis konden aanbrengen en daarvoor goed betaald konden worden.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt – bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit isolerende product waren tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor (kankerverwekkende) formaldehyde in huis  vrijkomt. Op de tweede plaats blijkt dit soort isolatie bij het afbreken in de muur naar beneden te vallen, met als gevolg dat hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden gebruikt (in de jaren dertig van de vorige eeuw), was het primaire doel van de spouw om ervoor te zorgen dat vocht niet van buitenaf naar binnen door de muur stroomde, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes erg ’dun’. Isolatie kon  daardoor een brug creëeren tussen de twee baksteen muren, waardoor water nog steeds kon oversteken en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De muurisolatie is verkeerd aangebracht. Wanneer de spouwmuurinstallateur de muurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de isolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ tot gevolg.
4. Een vierde groot probleem was het afsnijden van de hoeken. Omdat de isolatie installateurs per vierkante meter muur worden betaald, moeten ze de klussen in zo kort mogelijke tijd uitvoeren. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar bindt. Het probleem is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n drie maal meer tijd kost dan het eenvoudigweg installeren van de kralen alleen. De mindere spouwmuurisolatie installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze meer wilden verdienen door meerdere taken op dezelfde dag uit te voeren. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  de kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er geen goede isolerende impact was op bovenin de muur.
5. Voor de ontwikkeling van nieuwe technologie was spouwmuurisolatie niet geschikt voor elk pand. Wanneer een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral nodig om te voorkomen dat er vocht in de woning komt. Maar als dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen muurisolatie, kan dit al snel leiden tot vochtproblemen.
6. Een ander soort muur die ongeschikt is, is wanneer er in panden met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij deze eigenschappen mag nooit spouwmuurisolatie worden aangebracht. Het kan helaas zo zijn dat een ongetrainde of (erger nog) onbetrouwbare muurisolatie installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om ervoor te zorgen dat ze voor de klus worden betaald.
7. Nog een reden is wanneer iemand zojuist een woning of ander soort gebouw heeft aangeschaft dat eerder van muurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe eigenaar en moet deze  muurisolatie vervangen worden, ondanks de energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.