Spouwmuurisolatie Prijsopgave in Loete

In de periode 1980-1990 bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  de bouw van gebouwen isolatie moest worden aangebracht. Zodra deze regelgeving werd ingevoerd, werd duidelijk dat er een groot aantal panden en huizen was die ook profijt konden hebben bij dit type isolatie; echter de enige manier om toentertijd de isolatie in de spouw te installeren nadat het pand al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen goedkoop waren alsmede dat het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel om te isoleren echt gepusht. Duizenden kleine en grote installatiebedrijven doken op, wetende dat ze de muurisolatie bij mensen in huis konden installeren en goed betaald konden worden.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit isolerende product bleken tweeledig: als eerste breekt het af, waardoor (kankerverwekkende) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Ten tweede blijkt dit soort muurisolatie bij het afbreken in de muur naar beneden te vallen, met als gevolg dat hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden gebruikt in de dertiger jaren van de vorige eeuw, was het primaire doel van de spouw om ervoor te zorgen dat water niet van buiten naar binnen door de muur stroomde, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  ontstaan. Als gevolg hiervan waren de vroege holtes nauw. Spouwmuurisolatie kon  daardoor een brug veroorzaken tussen de twee baksteen muren, waardoor water van de ene naar de andere muur kon komen en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De muurisolatie is verkeerd geïnstalleerd. Wanneer de spouwmuurinstallateur de muurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de isolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken.
4. Een ander bekend probleem was het ’doorsnijden’ van de hoeken. Omdat de installateurs per m2 muur betaald werden, moeten ze de klussen zo snel mogelijk afronden. Wanneer kralen als isolatie in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar verbindt. Het probleem is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n drie keer meer tijd kost dan het eenvoudigweg installeren van de kralen alleen. De mindere installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze meer wilden verdienen door meerdere projecten op dezelfde dag uit te voeren. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  de kralen in de onderkant van de spouw, waardoor er geen echte isolerende impact was op bovenin de muur.
5. Tot aan het ontstaan van nieuwe technieken was spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor elk pand. Als een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw noodzakelijk om te voorkomen dat er water in het gebouw komt. Als dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten muurisolatie, leidt dit al snel tot problemen met vocht.
6. Een ander soort muur die niet geschikt is, is wanneer we horen dat er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij dit soort muren mag nooit spouwmuurisolatie worden geïnstalleerd. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of (erger nog) onbetrouwbare installateur zich toch heeft geïnstalleerd om ervoor te zorgen dat ze voor de klus worden betaald.
7. Nog een reden is omdat iemand zojuist een pand heeft gekocht dat eerder van muurisolatie was voorzien. In sommige gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe eigenaar en moet deze  muurisolatie verwijderd worden, ondanks de positieve energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.