Spouwmuurisolatie Prijsopgaven Nieuwendam

In de periode 1980-1990 bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  de nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Direct toen deze regelgeving , werd al snel duidelijk dat er een groot aantal panden en gebouwen waren die ook profijt konden hebben bij dit type isolatie; maar helaas, de enige manier om destijds de isolatie in de spouw te verwerken nadat het pand was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen goedkoop waren en het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt aangewakkerd. Duizenden kleine en grote installatiebedrijven doken op, in de wetenschap dat ze de spouwmuurisolatie bij mensen in huis konden aanbrengen en daarvoor goed betaald konden worden voor het installatiewerk.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit soort isolatieproduct bleken tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor het kankerverwekkende(!) formaldehyde in huis  vrijkomt. Op de tweede plaats valt de spouwmuurisolatie bij het afbreken in de spouw, met als gevolg dat hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden geïntroduceerd in de jaren dertig van de vorige eeuw, was het doel van de spouw om te voorkomen dat vocht van buiten naar binnen door de muur kon komen, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes dun. Isolatie kon  daardoor ’bruggen’ creëeren tussen de twee muren van baksteen, waardoor water nog steeds van de ene naar de andere muur kon oversteken en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De muurisolatie is verkeerd geplaatst. Zodra de spouwmuurinstallateur de spouwmuurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten te groot waren, zou de spouwmuurisolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken in de muur.
4. Een vierde bekend probleem was het afsnijden van de hoeken. Omdat de isolatie installateurs per vierkante meter muur worden betaald, hadden ze er belang bij de klussen in zo kort mogelijke tijd uitvoeren. Wanneer kralen ter isolatie in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar verbindt. Het probleem is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – circa drie keer meer tijd kost dan het eenvoudigweg installeren van enkel de kralen. De mindere installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door meerdere taken op dezelfde dag uit te voeren. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  de kralen in de onderkant van de spouw, waardoor er geen goede isolerende impact was op de bovenste delen van de muur.
5. Voor de ontwikkeling van nieuwe technologie bleek spouwmuurisolatie niet geschikt voor elk pand. Wanneer een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral noodzakelijk om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Maar als deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten spouwmuurisolatie, kan dit al snel leiden tot vochtproblemen.
6. Een ander voorbeeld van een muur die ongeschikt is, is wanneer we horen dat er in panden met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij deze eigenschappen kan nooit spouwmuurisolatie worden geplaatst. Het kan echter zijn dat een minder professionele of onbetrouwbare installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om ervoor te zorgen dat ze voor de klus worden betaald.
7. De laatste reden is omdat iemand zojuist een woning of ander soort gebouw heeft gekocht dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In uitzonderlijke gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe eigenaar en moet deze  spouwmuurisolatie opnieuw geplaatst worden, ondanks de bestaande energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.