Spouwmuurisolatie Prijsopgave Osdorp

In de tachtiger jaren bepaalde bouwvoorschriften dat bij  de bouw van gebouwen isolatie moest worden geplaatst. Zodra deze regelgeving werd ingevoerd, werd al snel duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en huizen was die ook baat konden hebben bij dit type isolatie; echter de enige manier om destijds de isolatie in de spouw te krijgen nadat het huis al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de materialen destijds goedkoop waren en het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt gepusht. Duizenden kleine installatiebedrijven doken op, wetende dat ze de spouwmuurisolatie bij mensen thuis konden aanbrengen en daarvoor goed betaald konden worden voor het werk.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt – bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. Problemen met dit soort isolatieproduct bleken tweeledig: als eerste breekt het af, waardoor formaldehyde in huis  vrijkomt. Ten tweede valt de spouwmuurisolatie bij het afbreken in de spouw naar beneden, waardoor hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden gebruikt (in de jaren dertig van de vorige eeuw), was het doel van de spouw om te voorkomen dat water van buiten naar binnen door de muur zou komen, waardoor er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes ’dun’. Spouwmuurisolatie kon  daardoor ’bruggen’ creëeren tussen de twee muren van baksteen, waardoor water kon oversteken en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De spouwmuurisolatie is verkeerd geplaatst. Als de spouwmuurinstallateur de spouwmuurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de spouwmuurisolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ in de muur tot gevolg.
4. Een ander groot probleem was het afsnijden van de hoeken. Omdat de isolatie installateurs per vierkante meter muur worden betaald, wilden ze de klussen in zo kort mogelijke tijd uitvoeren. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar verbindt. Het probleem is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n 3 maal meer tijd kost dan het eenvoudigweg installeren van de kralen alleen. De slechtere spouwmuurisolatie installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze meer wilden verdienen door meerdere projecten op dezelfde dag uit te voeren. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  de kralen in de onderkant van de spouw, waardoor er geen goede isolerende impact was op bovenin de muur.
5. Tot aan het ontstaan van nieuwe technieken bleek spouwmuurisolatie niet geschikt voor ieder soort gebouw. Als een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw nodig om te voorkomen dat er water in de woning komt. Maar als dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten spouwmuurisolatie, leidt dit al snel tot vochtproblemen.
6. Een ander voorbeeld van een muur die ongeschikt is, is wanneer er in huizen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij dit soort muren kan nooit spouwmuurisolatie worden geplaatst. Het kan helaas zo zijn dat een minder professionele of onbetrouwbare spouwmuurisolatie installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om betaald te krijgen voor de klus.
7. De laatste reden is wanneer iemand zojuist een pand heeft aangeschaft dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In uitzonderlijke gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe (huis)eigenaar en moet de  spouwmuurisolatie vervangen worden, ondanks de energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.