Spouwmuurisolatie OfferteOver-Diemen

In de jaren tachtig bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  nieuwbouw isolatie moest worden aangebracht. Zodra deze regelgeving actief werd, werd al snel duidelijk dat er een groot aantal panden was die ook baat konden hebben bij dit type isolatie; echter de enige manier om toentertijd isolatie in de spouw te verwerken nadat het pand was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de materialen toentertijd goedkoop waren alsmede dat het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt gepromoot. Duizenden kleine en grote installatiebedrijven kwamen op, in de wetenschap dat ze de isolatie eenvoudig bij mensen thuis konden aanbrengen en goed betaald konden worden.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit isolerende product bleken tweeledig: ten eerste breekt het af, waardoor (kankerverwekkende) formaldehyde in huis  vrijkomt. Daarnaast blijkt dit soort isolatie bij het afbreken in de muur te vallen, waardoor hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden gebruikt (in de jaren dertig van de vorige eeuw), was het enige doel van de spouw om te voorkomen dat water van buitenaf naar binnen door de muur stroomde, waardoor er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Daarom waren de vroege holtes erg ’dun’. Isolatie kon  daardoor ’bruggen’ veroorzaken tussen de twee baksteen muren, waardoor water alsnog van de ene naar de andere muur kon oversteken en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De isolatie werd verkeerd aangebracht. Als de spouwmuurinstallateur de muurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten te groot waren, zou de isolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ in de muur tot gevolg.
4. Een vierde probleem was het afsnijden van hoeken. Omdat installateurs per m2 muur worden betaald, moeten ze de klussen in zo kort mogelijke tijd afronden. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar bindt. De uitdaging is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – circa drie maal meer tijd kost dan het eenvoudigweg installeren van enkel de kralen. Sommige spouwmuurisolatie installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze meer wilden verdienen door sneller klaar te zijn. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er geen echte isolerende werking was op de bovenste delen van de muur.
5. Voor het ontstaan van nieuwe technologie bleek spouwmuurisolatie niet geschikt voor elk pand. Als een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral noodzakelijk om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Wanneer deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten muurisolatie, kan dit al snel leiden tot vochtproblemen.
6. Een ander soort muur die ongeschikt is, is wanneer er in huizen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij dit soort muren kan nooit spouwmuurisolatie worden aangebracht. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of (erger nog) onbetrouwbare installateur zich toch heeft geïnstalleerd om ervoor te zorgen dat ze voor de klus worden betaald.
7. Als laatste reden is omdat iemand zojuist een pand heeft gekocht dat eerder van muurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe huiseigenaar en moet deze  muurisolatie vervangen worden, ondanks de bestaande energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.