Spouwmuurisolatie Prijsopgave in Papendrecht

In de tachtiger jaren bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  de nieuwbouw isolatie moest worden aangebracht. Zodra deze regelgeving in werking trad, werd duidelijk dat er een groot aantal panden en huizen waren die ook profijt konden hebben bij dit type isolatie; maar helaas, de enige manier om destijds de isolatie in de spouw te verwerken nadat het pand was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de materialen destijds goedkoop waren alsmede dat het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel echt bevorderd. Duizenden kleine en grote installatiebedrijven kwamen op, in de wetenschap dat ze de isolatie bij mensen thuis konden installeren en daarvoor goed betaald konden worden.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt – bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit soort isolatieproduct waren tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor het kankerverwekkende(!) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Op de tweede plaats valt de isolatie bij het afbreken in de spouw, met als gevolg dat hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden gebruikt in de dertiger jaren van de vorige eeuw, was het enige doel van de spouw om ervoor te zorgen dat water niet van buiten naar binnen door de muur kon komen, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  ontstaan. Als gevolg hiervan waren de vroege holtes dun. Isolatie kon  daardoor een brug creëeren tussen de twee baksteen muren, waardoor water kon oversteken en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De isolatie werd op de verkeerde wijze geïnstalleerd. Wanneer de installateur de muurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de isolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken in de muur.
4. Een vierde groot probleem was het ’doorsnijden’ van de hoeken. Omdat de isolatie installateurs per vierkante meter muur betaald werden, wilden ze de klussen zo snel mogelijk uitvoeren. Wanneer kralen als isolatie in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar bindt. De uitdaging is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n 3 keer langer duurt dan het eenvoudigweg installeren van enkel de kralen. De mindere installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze meer wilden verdienen door meerdere taken op dezelfde dag uit te voeren. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  de kralen in de onderkant van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in bovenin de muur.
5. Voor de ontwikkeling van nieuwe technologie bleek spouwmuurisolatie niet geschikt voor ieder soort gebouw. Als een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral noodzakelijk om te voorkomen dat er water in het gebouw komt. Als dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen muurisolatie, leidt dit al snel tot vochtproblemen.
6. Een ander voorbeeld van een muur die ongeschikt is, is wanneer er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij deze eigenschappen mag nooit dit soort muurisolatie worden geïnstalleerd. Het kan helaas zo zijn dat een minder professionele of onbetrouwbare muurisolatie installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om ervoor te zorgen dat ze voor de klus worden betaald.
7. Als laatste reden is omdat iemand zojuist een woning heeft aangeschaft dat eerder van muurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe eigenaar en moet deze  muurisolatie opnieuw geplaatst worden, ondanks de positieve energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.