Spouwmuurisolatie Prijsopgaven Westeind

In de tachtiger jaren bepaalde bouwvoorschriften dat bij  nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Zodra deze regelgeving , werd duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en gebouwen waren die ook profijt konden hebben bij dit type isolatie; maar helaas, de enige manier om toentertijd isolatie in de spouw te installeren nadat het huis was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen toentertijd goedkoop waren en het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt bevorderd. Duizenden kleine en grote installatiebedrijven kwamen op, in de wetenschap dat ze de muurisolatie bij mensen in huis konden installeren en daarbij goed betaald konden worden.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt – bijv. Ureum-formaldehyde. Problemen met dit soort isolatieproduct waren tweeledig: als eerste breekt het af, waardoor het kankerverwekkende(!) formaldehyde in huis  vrijkomt. Op de tweede plaats blijkt dit soort muurisolatie bij het afbreken in de muur naar beneden te vallen, met als gevolg dat hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden gebruikt (in de jaren dertig van de vorige eeuw), was het primaire doel van de spouw om te voorkomen dat water van buiten naar binnen door de muur zou komen, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Daarom waren de vroege holtes nauw. Isolatie kon  daardoor een brug veroorzaken tussen de twee muren van baksteen, waardoor water nog steeds van de ene naar de andere muur kon komen en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De spouwmuurisolatie is verkeerd geplaatst. Zodra de installateur de spouwmuurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten te groot waren, zou de isolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken.
4. Een vierde veelvoorkomend probleem was het afsnijden van hoeken. Omdat isolatie installateurs per vierkante meter muur worden betaald, moeten ze de klussen in zo kort mogelijke tijd uitvoeren. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar verbindt. De uitdaging is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n 3 maal meer tijd kost dan het eenvoudigweg installeren van de kralen alleen. Sommige installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze meer wilden verdienen door meerdere projecten op dezelfde dag uit te voeren. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in de bovenste delen van de muur.
5. Tot het ontstaan van nieuwe technieken was spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor elk pand. Wanneer een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral noodzakelijk om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Maar als dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten spouwmuurisolatie, kan dit al snel leiden tot vochtproblemen.
6. Een ander soort muur die ongeschikt is, is wanneer er in huizen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij dit soort muren mag nooit dit soort muurisolatie worden geplaatst. Het kan helaas zo zijn dat een ongetrainde of (erger nog) onbetrouwbare installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om betaald te krijgen voor de klus.
7. Nog een reden is omdat iemand zojuist een woning of ander soort gebouw heeft gekocht dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In uitzonderlijke gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe huiseigenaar en moet de  spouwmuurisolatie opnieuw geplaatst worden, ondanks de positieve energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.