Spouwmuurisolatie Offertes in Achterwetering

In de periode 1980-1990 bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  de nieuwbouw isolatie moest worden aangebracht. Zodra deze regelgeving werd ingevoerd, werd al snel duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden was die ook profijt konden hebben bij dit type muurisolatie; maar helaas, de enige manier om toentertijd de isolatie in de spouw te krijgen nadat het pand al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de materialen toentertijd goedkoop waren en het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel echt gepusht. Duizenden kleine en grote installatiebedrijven doken op, wetende dat ze de muurisolatie eenvoudig bij mensen in huis konden installeren en daarvoor goed betaald konden worden voor het werk.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt – bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. Problemen met dit isolerende product bleken tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor het kankerverwekkende(!) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Op de tweede plaats valt de muurisolatie bij het afbreken in de spouw naar beneden, met als gevolg dat hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden ingezet in de jaren dertig van de vorige eeuw, was het enige doel van de spouw om te voorkomen dat vocht van buiten naar binnen door de muur stroomde, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Als gevolg hiervan waren de vroege holtes erg nauw. Spouwmuurisolatie kon  daardoor ’bruggen’ creëeren tussen de twee muren van baksteen, waardoor water alsnog van de ene naar de andere muur kon oversteken en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De muurisolatie is verkeerd geplaatst. Als de installateur de spouwmuurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de isolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ in de muur tot gevolg.
4. Een ander groot probleem was het afsnijden van de hoeken. Omdat de isolatie installateurs per m2 muur worden betaald, moeten ze de klussen zo snel mogelijk afronden. Wanneer kralen ter isolatie in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar verbindt. De uitdaging is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – circa 3 keer meer tijd kost dan het installeren van de kralen alleen. De slechtere installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze meer wilden verdienen door meerdere projecten op dezelfde dag uit te voeren. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  de kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in bovenin de muur.
5. Tot het ontstaan van nieuwe technieken bleek spouwmuurisolatie niet geschikt voor elk pand. Wanneer een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral nodig om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Wanneer dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen spouwmuurisolatie, kan dit al snel leiden tot vochtproblemen.
6. Een ander voorbeeld van een muur die ongeschikt is, is wanneer we horen dat er in panden met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij deze eigenschappen kan nooit dit soort muurisolatie worden geplaatst. Het kan helaas zo zijn dat een ongetrainde of onbetrouwbare installateur zich toch heeft geïnstalleerd om betaald te krijgen voor het project.
7. De laatste reden is wanneer iemand zojuist een woning of ander soort gebouw heeft aangeschaft dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe eigenaar en moet de  spouwmuurisolatie verwijderd worden, ondanks de energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.