Spouwmuurisolatie Prijsopgaven in Bolberg

In de jaren tachtig bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  bouw van gebouwen isolatie moest worden aangebracht. Zodra deze regelgeving actief werd, werd al snel duidelijk dat er een groot aantal panden en gebouwen waren die ook profijt konden hebben bij dit type muurisolatie; echter de enige manier om toentertijd isolatie in de spouw te installeren nadat het pand was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de materialen goedkoop waren en het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel om te isoleren echt aangewakkerd. Duizenden kleine installatiebedrijven kwamen op, in de wetenschap dat ze de muurisolatie eenvoudig bij mensen thuis konden aanbrengen en daarbij goed betaald konden worden.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit soort isolatieproduct waren tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor het kankerverwekkende(!) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Ten tweede valt de muurisolatie bij het afbreken in de spouw, waardoor hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden ingezet (in de jaren dertig van de vorige eeuw), was het primaire doel van de spouw om te voorkomen dat vocht van buitenaf naar binnen door de muur kon komen, waardoor er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Daarom waren de vroege holtes erg dun. Spouwmuurisolatie kon  daardoor een brug veroorzaken tussen de twee muren van baksteen, waardoor water nog steeds van de ene naar de andere muur kon oversteken en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De muurisolatie werd verkeerd geïnstalleerd. Als de installateur de muurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten te groot waren, zou de muurisolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken in de muur.
4. Een ander groot probleem was het doorsnijden van hoeken. Omdat installateurs per m2 muur worden betaald, moeten ze de klussen in zo kort mogelijke tijd afronden. Wanneer kralen ter isolatie in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar bindt. De uitdaging is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n drie keer meer tijd kost dan het installeren van enkel de kralen. Sommige spouwmuurisolatie installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door meerdere taken op dezelfde dag uit te voeren. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er geen echte isolerende impact was op in bovenste delen van de muur.
5. Voor het ontstaan van nieuwe technologie bleek spouwmuurisolatie niet geschikt voor elk pand. Als een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw noodzakelijk om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Zodra dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten muurisolatie, kan dit al snel leiden tot vochtproblemen.
6. Een ander voorbeeld van een muur die ongeschikt is, is wanneer er in huizen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij dit soort muren kan nooit dit soort muurisolatie worden geïnstalleerd. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of (erger nog) onbetrouwbare muurisolatie installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om ervoor te zorgen dat ze voor het project worden betaald.
7. Nog een reden is wanneer iemand zojuist een pand heeft gekocht dat eerder van muurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe huiseigenaar en moet deze  muurisolatie vervangen worden, ondanks de bestaande energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.