Spouwmuurisolatie Prijsopgave Hoorn

In de periode 1980-1990 bepaalde bouwvoorschriften dat bij  nieuwbouw isolatie moest worden aangebracht. Zodra deze regelgeving in werking trad, werd duidelijk dat er een groot aantal panden en huizen waren die ook profijt konden hebben bij dit type muurisolatie; maar helaas, de enige manier om toentertijd isolatie in de spouw te verwerken nadat het huis was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de materialen toentertijd goedkoop waren alsmede dat het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel echt gepusht. Tig kleine installatiebedrijven kwamen op, wetende dat ze de isolatie eenvoudig bij mensen thuis konden aanbrengen en goed betaald konden worden.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit isolerende product bleken tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor formaldehyde in huis  vrijkomt. Ten tweede valt de isolatie bij het afbreken in de spouw, waardoor hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden ingezet in de dertiger jaren van de vorige eeuw, was het enige doel van de spouw om te voorkomen dat water van buiten naar binnen door de muur zou komen, waardoor er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Als gevolg hiervan waren de vroege holtes erg ’dun’. Spouwmuurisolatie kon  daardoor een brug veroorzaken tussen de twee baksteen muren, waardoor water alsnog van de ene naar de andere muur kon komen en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De spouwmuurisolatie is verkeerd aangebracht. Zodra de spouwmuurinstallateur de spouwmuurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de spouwmuurisolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken.
4. Een vierde probleem was het ’doorsnijden’ van hoeken. Omdat installateurs per vierkante meter muur worden betaald, moeten ze de klussen zo snel mogelijk afronden. Wanneer kralen als isolatie in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar verbindt. De uitdaging is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – ongeveer 3 maal langer duurt dan het eenvoudigweg installeren van enkel de kralen. De slechtere installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze meer wilden verdienen door sneller klaar te zijn. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er geen goede isolerende werking was op in bovenste delen van de muur.
5. Voor de ontwikkeling van nieuwe technieken was spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor elk pand. Wanneer een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral nodig om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Als dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen spouwmuurisolatie, leidt dit al snel tot problemen met vocht.
6. Een ander voorbeeld van een muur die niet geschikt is, is wanneer we horen dat er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij deze eigenschappen kan nooit dit soort muurisolatie worden aangebracht. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of (erger nog) onbetrouwbare installateur zich toch heeft geïnstalleerd om ervoor te zorgen dat ze voor de klus worden betaald.
7. Als laatste reden is omdat iemand zojuist een woning heeft aangeschaft dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In sommige gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe (huis)eigenaar en moet deze  spouwmuurisolatie opnieuw geplaatst worden, ondanks de bestaande energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.