Spouwmuurisolatie Offertes Santpoort-Zuid

In de periode 1980-1990 bepaalde bouwvoorschriften dat bij  de bouw van gebouwen isolatie moest worden geplaatst. Zodra deze regelgeving actief werd, werd duidelijk dat er een groot aantal panden was die ook profijt konden hebben bij dit type isolatie; echter de enige manier om destijds de isolatie in de spouw te verwerken nadat het pand al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen goedkoop waren alsmede dat het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt gepromoot. Honderden kleine installatiebedrijven doken op, wetende dat ze de muurisolatie bij mensen in huis konden aanbrengen en daarbij goed betaald konden worden.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. Problemen met dit isolerende product bleken tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor (kankerverwekkende) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Op de tweede plaats blijkt dit soort muurisolatie bij het afbreken in de muur naar beneden te vallen, waardoor hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden gebruikt in de jaren dertig van de vorige eeuw, was het primaire doel van de spouw om ervoor te zorgen dat vocht niet van buiten naar binnen door de muur stroomde, waardoor er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Daarom waren de vroege holtes erg dun. Spouwmuurisolatie kon  daardoor een brug veroorzaken tussen de twee muren van baksteen, waardoor water alsnog kon oversteken en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De muurisolatie werd verkeerd aangebracht. Wanneer de installateur de spouwmuurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de isolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken.
4. Een ander probleem was het ’doorsnijden’ van de hoeken. Omdat de installateurs per vierkante meter muur worden betaald, moeten ze de klussen zo snel mogelijk uitvoeren. Wanneer kralen ter isolatie in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar bindt. Het probleem is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n 3 maal langer duurt dan het eenvoudigweg installeren van de kralen alleen. Sommige installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze meer wilden verdienen door meerdere projecten op dezelfde dag uit te voeren. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  de kralen in de bodem van de spouw, waardoor er geen echte isolerende impact was op bovenin de muur.
5. Tot aan de ontwikkeling van nieuwe technieken was spouwmuurisolatie niet geschikt voor elk pand. Wanneer een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw nodig om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Als deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  spouwmuurisolatie, leidt dit al snel tot vochtproblemen.
6. Een ander voorbeeld van een muur die ongeschikt is, is wanneer er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij deze eigenschappen mag nooit spouwmuurisolatie worden aangebracht. Het kan echter zijn dat een minder professionele of onbetrouwbare installateur zich toch heeft geïnstalleerd om betaald te krijgen voor de klus.
7. Als laatste reden is omdat iemand zojuist een gebouw heeft gekocht dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe huiseigenaar en moet de  spouwmuurisolatie verwijderd worden, ondanks de energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.