Spouwmuurisolatie Prijsopgave Vrijhoeven

In de tachtiger jaren bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  de nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Zodra deze regelgeving in werking trad, werd al snel duidelijk dat er een groot aantal panden en huizen waren die ook profijt konden hebben bij dit type muurisolatie; maar helaas, de enige manier om toentertijd de isolatie in de spouw te krijgen nadat het huis al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen destijds goedkoop waren alsmede dat het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt bevorderd. Honderden kleine en grote installatiebedrijven kwamen op, in de wetenschap dat ze de spouwmuurisolatie eenvoudig bij mensen in huis konden installeren en goed betaald konden worden.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. Problemen met dit soort isolatieproduct bleken tweeledig: ten eerste breekt het af, waardoor het kankerverwekkende(!) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Daarnaast valt de spouwmuurisolatie bij het afbreken in de spouw naar beneden, waardoor hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden ingezet in de jaren dertig van de vorige eeuw, was het doel van de spouw om te voorkomen dat vocht van buiten naar binnen door de muur kon komen, waardoor er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes dun. Isolatie kon  daardoor een brug veroorzaken tussen de twee baksteen muren, waardoor water alsnog kon oversteken en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De spouwmuurisolatie werd verkeerd geplaatst. Zodra de spouwmuurinstallateur de muurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de muurisolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ tot gevolg.
4. Een vierde groot probleem was het ’doorsnijden’ van de hoeken. Omdat de isolatie installateurs per m2 muur worden betaald, moeten ze de klussen zo snel mogelijk afronden. Wanneer kralen ter isolatie in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar verbindt. Het probleem is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – ongeveer drie maal meer tijd kost dan het installeren van enkel de kralen. De mindere spouwmuurisolatie installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze meer wilden verdienen door meerdere projecten op dezelfde dag uit te voeren. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  de kralen in de onderkant van de spouw, waardoor er geen echte isolerende impact was op in bovenste delen van de muur.
5. Tot het ontstaan van nieuwe technieken bleek spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor ieder soort gebouw. Wanneer een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw noodzakelijk om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Zodra dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  muurisolatie, leidt dit al snel tot problemen met vocht.
6. Een ander soort muur die ongeschikt is, is wanneer er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij deze eigenschappen mag nooit dit soort muurisolatie worden geplaatst. Het kan helaas zo zijn dat een minder professionele of onbetrouwbare muurisolatie installateur zich toch heeft geïnstalleerd om ervoor te zorgen dat ze voor het project worden betaald.
7. De laatste reden is wanneer iemand zojuist een woning heeft gekocht dat eerder van muurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe huiseigenaar en moet deze  muurisolatie vervangen worden, ondanks de energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.