Spouwmuurisolatie Prijsopgaven in Zuid-Schalkwijk

In de tachtiger jaren bepaalde bouwvoorschriften dat bij  de bouw van gebouwen isolatie moest worden aangebracht. Direct toen deze regelgeving werd ingevoerd, werd al snel duidelijk dat er een groot aantal panden en huizen was die ook baat konden hebben bij dit type muurisolatie; maar helaas, de enige manier om toentertijd de isolatie in de spouw te verwerken nadat het pand was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen toentertijd goedkoop waren en het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt gepromoot. Duizenden kleine en grote installatiebedrijven kwamen op, wetende dat ze de muurisolatie bij mensen in huis konden aanbrengen en daarbij goed betaald konden worden.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit soort isolatieproduct bleken tweeledig: ten eerste breekt het af, waardoor formaldehyde in huis  vrij kan komen. Daarnaast blijkt dit soort muurisolatie bij het afbreken in de muur te vallen, met als gevolg dat hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden gebruikt (in de jaren dertig van de vorige eeuw), was het primaire doel van de spouw om ervoor te zorgen dat vocht niet van buitenaf naar binnen door de muur kon komen, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes ’dun’. Isolatie kon  daardoor ’bruggen’ veroorzaken tussen de twee muren van baksteen, waardoor water nog steeds kon oversteken en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De isolatie is op de verkeerde wijze geplaatst. Zodra de spouwmuurinstallateur de muurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de muurisolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ tot gevolg.
4. Een vierde veelvoorkomend probleem was het afsnijden van de hoeken. Omdat de isolatie installateurs per m2 muur worden betaald, hadden ze er belang bij de klussen in zo kort mogelijke tijd uitvoeren. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar bindt. De uitdaging is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – ongeveer drie keer meer tijd kost dan het installeren van de kralen alleen. De mindere installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door meerdere taken op dezelfde dag uit te voeren. Dit leidde vaak tot ‘bezinken’ van  de kralen in de bodem van de spouw, waardoor er geen echte isolerende werking was op in bovenste delen van de muur.
5. Tot aan het ontstaan van nieuwe technieken bleek spouwmuurisolatie niet geschikt voor ieder soort gebouw. Wanneer een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw nodig om te voorkomen dat er vocht in de woning komt. Wanneer deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten muurisolatie, leidt dit al snel tot problemen met vocht.
6. Een ander soort muur die niet geschikt is, is wanneer we horen dat er in huizen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij dit soort muren mag nooit spouwmuurisolatie worden geplaatst. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of onbetrouwbare installateur zich toch heeft geïnstalleerd om ervoor te zorgen dat ze voor de klus worden betaald.
7. Nog een reden is wanneer iemand zojuist een woning heeft gekocht dat eerder van muurisolatie was voorzien. In uitzonderlijke gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe eigenaar en moet de  muurisolatie verwijderd worden, ondanks de energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.