Spouwmuurisolatie OfferteAerdenhout

In de tachtiger jaren bepaalde bouwvoorschriften dat bij  bouw van gebouwen isolatie moest worden geplaatst. Direct toen deze regelgeving werd ingevoerd, werd duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en huizen waren die ook profijt konden hebben bij dit type isolatie; echter de enige manier om destijds isolatie in de spouw te krijgen nadat het huis was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de materialen destijds goedkoop waren alsmede dat het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt bevorderd. Tig kleine en grote installatiebedrijven kwamen op, in de wetenschap dat ze de isolatie bij mensen thuis konden installeren en daarvoor goed betaald konden worden.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit soort isolatieproduct waren tweeledig: op de eerste plaats breekt het af, waardoor (kankerverwekkende) formaldehyde in huis  vrijkomt. Daarnaast valt de isolatie bij het afbreken in de spouw naar beneden, met als gevolg dat hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden geïntroduceerd in de dertiger jaren van de vorige eeuw, was het primaire doel van de spouw om ervoor te zorgen dat vocht niet van buiten naar binnen door de muur kon komen, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Als gevolg hiervan waren de vroege holtes erg nauw. Isolatie kon  daardoor een brug creëeren tussen de twee muren van baksteen, waardoor water alsnog kon oversteken en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De isolatie is verkeerd aangebracht. Zodra de spouwmuurinstallateur de spouwmuurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de spouwmuurisolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ tot gevolg.
4. Een vierde veelvoorkomend probleem was het ’doorsnijden’ van hoeken. Omdat installateurs per m2 muur betaald werden, hadden ze er belang bij de klussen zo snel mogelijk afronden. Wanneer kralen ter isolatie in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar bindt. De uitdaging is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n drie keer langer duurt dan het installeren van enkel de kralen. Sommige installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door meerdere taken op dezelfde dag uit te voeren. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  kralen in de bodem van de spouw, waardoor er geen goede isolerende werking was op bovenin de muur.
5. Voor de ontwikkeling van nieuwe technologie was spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor ieder soort gebouw. Als een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral nodig om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Als deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten spouwmuurisolatie, leidt dit al snel tot vochtproblemen.
6. Een ander soort muur die niet geschikt is, is wanneer we horen dat er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij dit soort muren mag nooit dit soort muurisolatie worden aangebracht. Het kan helaas zo zijn dat een minder professionele of onbetrouwbare installateur zich toch heeft geïnstalleerd om ervoor te zorgen dat ze voor het project worden betaald.
7. De laatste reden is wanneer iemand zojuist een pand heeft gekocht dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe eigenaar en moet de  spouwmuurisolatie opnieuw geplaatst worden, ondanks de energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.