Spouwmuurisolatie OfferteHouten

In de periode 1980-1990 bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  nieuwbouw isolatie moest worden geplaatst. Direct toen deze regelgeving in werking trad, werd duidelijk dat er een groot aantal panden waren die ook profijt konden hebben bij dit type isolatie; maar helaas, de enige manier om destijds isolatie in de spouw te krijgen nadat het huis al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de materialen toentertijd goedkoop waren alsmede dat het proces van installatie relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel om te isoleren echt gepusht. Duizenden kleine installatiebedrijven kwamen op, in de wetenschap dat ze de spouwmuurisolatie eenvoudig bij mensen thuis konden installeren en daarbij goed betaald konden worden voor het werk.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  helaas ongeschikt – bijv. Ureum-formaldehyde. Problemen met dit soort isolatieproduct bleken tweeledig: als eerste breekt het af, waardoor (kankerverwekkende) formaldehyde in huis  vrij kan komen. Op de tweede plaats blijkt dit soort spouwmuurisolatie bij het afbreken in de muur naar beneden te vallen, waardoor hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden gebruikt (in de jaren dertig van de vorige eeuw), was het enige doel van de spouw om ervoor te zorgen dat water niet van buiten naar binnen door de muur stroomde, waardoor er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Daarom waren de vroege holtes ’dun’. Isolatie kon  daardoor ’bruggen’ veroorzaken tussen de twee baksteen muren, waardoor water nog steeds van de ene naar de andere muur kon oversteken en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De spouwmuurisolatie werd verkeerd geplaatst. Wanneer de spouwmuurinstallateur de spouwmuurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de spouwmuurisolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ in de muur tot gevolg.
4. Een ander veelvoorkomend probleem was het afsnijden van hoeken. Omdat installateurs per m2 muur worden betaald, wilden ze de klussen zo snel mogelijk afronden. Wanneer kralen als isolatie in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar verbindt. Het probleem is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – ongeveer drie keer meer tijd kost dan het eenvoudigweg installeren van enkel de kralen. De mindere spouwmuurisolatie installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze meer wilden verdienen door sneller klaar te zijn. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  kralen naar de bodem van de spouw, waardoor er geen goede isolerende impact was op bovenin de muur.
5. Tot aan het ontstaan van nieuwe technieken bleek spouwmuurisolatie niet geschikt voor ieder soort gebouw. Wanneer een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral nodig om te voorkomen dat er water in de woning komt. Wanneer dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  spouwmuurisolatie, leidt dit al snel tot vochtproblemen.
6. Een ander soort muur die niet geschikt is, is wanneer we horen dat er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij deze eigenschappen kan nooit spouwmuurisolatie worden geplaatst. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of onbetrouwbare spouwmuurisolatie installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om ervoor te zorgen dat ze voor het project worden betaald.
7. Als laatste reden is wanneer iemand zojuist een gebouw heeft aangeschaft dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe eigenaar en moet de  spouwmuurisolatie verwijderd worden, ondanks de positieve energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.