Spouwmuurisolatie Prijsopgave Strijkviertel

In de tachtiger jaren bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  de nieuwbouw isolatie moest worden aangebracht. Direct toen deze regelgeving actief werd, werd duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en gebouwen was die ook profijt konden hebben bij dit type muurisolatie; maar helaas, de enige manier om destijds de isolatie in de spouw te installeren nadat het huis al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen goedkoop waren en het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel echt aangewakkerd. Honderden kleine en grote installatiebedrijven doken op, wetende dat ze de spouwmuurisolatie bij mensen thuis konden aanbrengen en daarvoor goed betaald konden worden.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt – bijv. Ureum-formaldehyde. Problemen met dit soort isolatieproduct bleken tweeledig: als eerste breekt het af, waardoor formaldehyde in huis  vrijkomt. Op de tweede plaats valt de spouwmuurisolatie bij het afbreken in de spouw, met als gevolg dat hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden gebruikt in de dertiger jaren van de vorige eeuw, was het primaire doel van de spouw om te voorkomen dat vocht van buiten naar binnen door de muur stroomde, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Daarom waren de vroege holtes nauw. Isolatie kon  daardoor een brug veroorzaken tussen de twee muren van baksteen, waardoor water nog steeds van de ene naar de andere muur kon komen en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De isolatie is verkeerd geplaatst. Als de installateur de spouwmuurisolatie in de ruimte tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de isolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken.
4. Een vierde probleem was het ’doorsnijden’ van de hoeken. Omdat de installateurs per vierkante meter muur betaald werden, hadden ze er belang bij de klussen in zo kort mogelijke tijd uitvoeren. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar verbindt. Het probleem is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n 3 maal meer tijd kost dan het eenvoudigweg installeren van enkel de kralen. De mindere spouwmuurisolatie installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze meer wilden verdienen door sneller klaar te zijn. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  de kralen in de bodem van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in de bovenste delen van de muur.
5. Tot aan de ontwikkeling van nieuwe technologie was spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor elk pand. Als een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral nodig om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Wanneer deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen spouwmuurisolatie, kan dit al snel leiden tot vochtproblemen.
6. Een ander soort muur die ongeschikt is, is wanneer er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij deze eigenschappen mag nooit dit soort muurisolatie worden geplaatst. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of onbetrouwbare spouwmuurisolatie installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om betaald te krijgen voor het project.
7. De laatste reden is wanneer iemand zojuist een woning heeft gekocht dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In uitzonderlijke gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe huiseigenaar en moet deze  spouwmuurisolatie opnieuw geplaatst worden, ondanks de energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.