Spouwmuurisolatie Prijsopgave in Naardermeer

In de periode 1980-1990 bepaalde bouwvoorschriften dat bij  bouw van gebouwen isolatie moest worden geplaatst. Zodra deze regelgeving werd ingevoerd, werd duidelijk dat er een groot aantal panden was die ook baat konden hebben bij dit type muurisolatie; echter de enige manier om toentertijd isolatie in de spouw te verwerken nadat het pand al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen goedkoop waren en het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt gepusht. Honderden kleine en grote installatiebedrijven kwamen op, wetende dat ze de muurisolatie bij mensen in huis konden aanbrengen en daarbij goed betaald konden worden voor het installatiewerk.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt – bijv. Ureum-formaldehyde. Problemen met dit isolerende product bleken tweeledig: als eerste breekt het af, waardoor (kankerverwekkende) formaldehyde in huis  vrijkomt. Ten tweede valt de muurisolatie bij het afbreken in de spouw naar beneden, met als gevolg dat hogere muren niet meer geisoleerd zijn.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden gebruikt in de jaren dertig van de vorige eeuw, was het enige doel van de spouw om te voorkomen dat water van buitenaf naar binnen door de muur stroomde, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Daarom waren de vroege holtes erg ’dun’. Isolatie kon  daardoor een brug creëeren tussen de twee baksteen muren, waardoor water alsnog kon oversteken en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De spouwmuurisolatie is verkeerd geïnstalleerd. Wanneer de spouwmuurinstallateur de spouwmuurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten te groot waren, zou de spouwmuurisolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ tot gevolg.
4. Een ander bekend probleem was het doorsnijden van hoeken. Omdat isolatie installateurs per m2 muur betaald werden, hadden ze er belang bij de klussen in zo kort mogelijke tijd afronden. Wanneer kralen als isolatie in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar bindt. Het probleem is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – ongeveer 3 keer meer tijd kost dan het installeren van enkel de kralen. Sommige spouwmuurisolatie installateurs zouden niet de moeite nemen, omdat ze meer wilden verdienen door sneller klaar te zijn. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  kralen in de bodem van de spouw, waardoor er geen echte isolerende impact was op bovenin de muur.
5. Voor het ontstaan van nieuwe technieken bleek spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor elk pand. Als een muur als voorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw nodig om te voorkomen dat er vocht in de woning komt. Wanneer dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten spouwmuurisolatie, kan dit al snel leiden tot vochtproblemen.
6. Een ander voorbeeld van een muur die niet geschikt is, is wanneer we horen dat er in panden met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie is aangebracht. Bij dit soort muren kan nooit spouwmuurisolatie worden geïnstalleerd. Het kan echter zijn dat een minder professionele of onbetrouwbare spouwmuurisolatie installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om ervoor te zorgen dat ze voor het project worden betaald.
7. De laatste reden is omdat iemand zojuist een gebouw heeft aangeschaft dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In sommige gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe (huis)eigenaar en moet deze  spouwmuurisolatie verwijderd worden, ondanks de positieve energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.