Spouwmuurisolatie Prijsopgave in Oud Valkeveen

In de tachtiger jaren bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  de bouw van gebouwen isolatie moest worden aangebracht. Zodra deze regelgeving werd ingevoerd, werd duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en huizen waren die ook profijt konden hebben bij dit type muurisolatie; maar helaas, de enige manier om toentertijd de isolatie in de spouw te verwerken nadat het huis al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de materialen destijds goedkoop waren alsmede dat het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de isolatie echt bevorderd. Tig kleine installatiebedrijven doken op, in de wetenschap dat ze de spouwmuurisolatie bij mensen in huis konden installeren en goed betaald konden worden voor het werk.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt – bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. De problemen met dit isolerende product waren tweeledig: ten eerste breekt het af, waardoor formaldehyde in huis  vrij kan komen. Op de tweede plaats blijkt dit soort spouwmuurisolatie bij het afbreken in de muur te vallen, waardoor hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. In de periode dat spouwmuren voor het eerst werden gebruikt in de jaren dertig van de vorige eeuw, was het primaire doel van de spouw om ervoor te zorgen dat vocht niet van buitenaf naar binnen door de muur kon komen, waardoor er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Als gevolg hiervan waren de vroege holtes erg nauw. Spouwmuurisolatie kon  daardoor ’bruggen’ veroorzaken tussen de twee muren van baksteen, waardoor water nog steeds kon oversteken en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De muurisolatie is verkeerd geplaatst. Zodra de spouwmuurinstallateur de spouwmuurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten te groot waren, zou de spouwmuurisolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken in de muur.
4. Een ander bekend probleem was het afsnijden van de hoeken. Omdat de installateurs per m2 muur betaald werden, moeten ze de klussen in zo kort mogelijke tijd uitvoeren. Wanneer kralen als isolatie in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar verbindt. De uitdaging is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – ongeveer drie maal meer tijd kost dan het eenvoudigweg installeren van enkel de kralen. Sommige spouwmuurisolatie installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door sneller klaar te zijn. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  de kralen naar de bodem van de spouw, waardoor er geen echte isolerende impact was op bovenin de muur.
5. Voor de ontwikkeling van nieuwe technieken bleek spouwmuurisolatie niet zomaar geschikt voor elk pand. Wanneer een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral nodig om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Zodra dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  soorten spouwmuurisolatie, kan dit al snel leiden tot problemen met vocht.
6. Een ander voorbeeld van een muur die niet geschikt is, is wanneer er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij dit soort muren kan nooit spouwmuurisolatie worden geplaatst. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of (erger nog) onbetrouwbare spouwmuurisolatie installateur zich toch heeft geïnstalleerd om betaald te krijgen voor de klus.
7. De laatste reden is wanneer iemand zojuist een woning of ander soort gebouw heeft gekocht dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe eigenaar en moet de  spouwmuurisolatie vervangen worden, ondanks de bestaande energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.