Spouwmuurisolatie Prijsopgaven Oudshoorn

In de tachtiger jaren bepaalde bouwvoorschriften dat bij  nieuwbouw isolatie moest worden aangebracht. Zodra deze regelgeving in werking trad, werd al snel duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en gebouwen waren die ook baat konden hebben bij dit type isolatie; maar helaas, de enige manier om destijds isolatie in de spouw te krijgen nadat het pand was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen goedkoop waren en het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel om te isoleren echt gepusht. Tig kleine en grote installatiebedrijven doken op, in de wetenschap dat ze de spouwmuurisolatie eenvoudig bij mensen thuis konden installeren en daarbij goed betaald konden worden voor het installatiewerk.

1. Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt – bijv. Ureum-formaldehyde. Problemen met dit isolerende product waren tweeledig: ten eerste breekt het af, waardoor formaldehyde in huis  vrijkomt. Daarnaast blijkt dit soort spouwmuurisolatie bij het afbreken in de muur naar beneden te vallen, met als gevolg dat hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden geïntroduceerd in de dertiger jaren van de vorige eeuw, was het primaire doel van de spouw om te voorkomen dat water van buitenaf naar binnen door de muur stroomde, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  kunnen ontstaan. Daarom waren de vroege holtes erg nauw. Isolatie kon  daardoor ’bruggen’ veroorzaken tussen de twee muren van baksteen, waardoor water van de ene naar de andere muur kon oversteken en daardoor vocht in het huis kon ontstaan.
3. De spouwmuurisolatie is verkeerd geïnstalleerd. Als de installateur de spouwmuurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden plaatst, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Wanneer de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de isolatie niet voldoen, wat leidt tot koude plekken in de muur.
4. Een vierde groot probleem was het doorsnijden van hoeken. Omdat installateurs per m2 muur worden betaald, hadden ze er belang bij de klussen zo snel mogelijk afronden. Wanneer kralen in de spouwmuur worden geplaatst, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die de kralen aan elkaar bindt. Het probleem is dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – ongeveer 3 keer meer tijd kost dan het eenvoudigweg installeren van enkel de kralen. De slechtere spouwmuurisolatie installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze de winst wilden maximaliseren door sneller klaar te zijn. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  kralen naar de onderkant van de spouw, waardoor er geen goede isolerende impact was op de bovenste delen van de muur.
5. Tot de ontwikkeling van nieuwe technologie bleek spouwmuurisolatie niet geschikt voor ieder soort gebouw. Wanneer een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral nodig om te voorkomen dat er water in het gebouw komt. Maar als dit soort wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  typen spouwmuurisolatie, kan dit al snel leiden tot vochtproblemen.
6. Een ander soort muur die niet geschikt is, is wanneer we horen dat er in gebouwen met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij deze eigenschappen kan nooit spouwmuurisolatie worden geïnstalleerd. Het kan helaas zo zijn dat een ongetrainde of (erger nog) onbetrouwbare spouwmuurisolatie installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om betaald te krijgen voor de klus.
7. De laatste reden is omdat iemand zojuist een woning heeft gekocht dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In enkele gevallen veroorzaakt de isolatie allergieën bij de nieuwe (huis)eigenaar en moet deze  spouwmuurisolatie opnieuw geplaatst worden, ondanks de energiebesparing door de oude aangebrachte spouwmuurisolatie.