Spouwmuurisolatie Prijsopgaven Strijkviertel

In de periode 1980-1990 bepaalde toen geldende bouwvoorschriften dat bij  de bouw van gebouwen isolatie moest worden aangebracht. Zodra deze regelgeving actief werd, werd duidelijk dat er een groot aantal (veelal iets oudere) panden en huizen was die ook profijt konden hebben bij dit type muurisolatie; maar helaas, de enige manier om destijds de isolatie in de spouw te installeren nadat het pand al was gebouwd, was door het te injecteren.

Omdat de isolatiematerialen goedkoop waren en het installatieproces relatief eenvoudig was, heeft de regering de maatregel echt aangewakkerd. Honderden kleine en grote installatiebedrijven doken op, in de wetenschap dat ze de isolatie eenvoudig bij mensen thuis konden aanbrengen en daarvoor goed betaald konden worden.

1. Maar… Het gebruikte isolatiemateriaal was  ongeschikt, zoals bijvoorbeeld Ureum-formaldehyde. Problemen met dit soort isolatieproduct bleken tweeledig: als eerste breekt het af, waardoor formaldehyde in huis  vrij kan komen. Op de tweede plaats blijkt dit soort isolatie bij het afbreken in de muur te vallen, met als gevolg dat hogere muren niet meer profiteren van de isolatie.
2. Toen spouwmuren voor het eerst werden geïntroduceerd in de jaren dertig van de vorige eeuw, was het primaire doel van de spouw om te voorkomen dat vocht van buiten naar binnen door de muur kon komen, met als gevolg dat er vocht in de woning zou  ontstaan. Daarom waren de vroege holtes dun. Isolatie kon  daardoor een brug veroorzaken tussen de twee muren van baksteen, waardoor water nog steeds van de ene naar de andere muur kon komen en vocht in het huis kon ontstaan.
3. De isolatie is verkeerd aangebracht. Als de spouwmuurinstallateur de spouwmuurisolatie in de spleet tussen de twee baksteenhuiden aanbrengt, dient de muur op verschillende plaatsen geboord te worden om een ​​gelijkmatige verdeling van de isolatie mogelijk te maken. Als de afstanden tussen de geboorde gaten niet correct waren, zou de spouwmuurisolatie niet voldoen, met ‘koude plekken’ in de muur tot gevolg.
4. Een vierde probleem was het ’doorsnijden’ van de hoeken. Omdat de isolatie installateurs per vierkante meter muur betaald werden, hadden ze er belang bij de klussen in zo kort mogelijke tijd uitvoeren. Wanneer kralen als isolatie in de spouwmuur worden geïnjecteerd, worden ze geïnjecteerd met een uPVC-lijm die alle kralen aan elkaar bindt. Het probleem is hierbij dat dit goed doen – de lijm met de kralen injecteren – zo’n 3 maal langer duurt dan het eenvoudigweg installeren van enkel de kralen. De mindere spouwmuurisolatie installateurs bleken die moeite niet te nemen, omdat ze meer wilden verdienen door sneller klaar te zijn. Met als gevolg het ‘bezinken’ van  de kralen in de onderkant van de spouw, waardoor er isolerende werking verloren ging in de bovenste delen van de muur.
5. Tot aan het ontstaan van nieuwe technologie was spouwmuurisolatie niet geschikt voor elk pand. Als een muur bijvoorbeeld gevoelig is voor slagregen, is de spouw vooral nodig om te voorkomen dat er vocht in het gebouw komt. Wanneer deze wanden achteraf worden voorzien van ouderwetse  spouwmuurisolatie, kan dit al snel leiden tot problemen met vocht.
6. Een ander voorbeeld van een muur die ongeschikt is, is wanneer we horen dat er in panden met houtskeletbouw-eigenschappen spouwmuurisolatie aangebracht wordt. Bij deze eigenschappen kan nooit dit soort muurisolatie worden aangebracht. Het kan echter zijn dat een ongetrainde of onbetrouwbare spouwmuurisolatie installateur zich toch isolatiemateriaal heeft aangebracht om betaald te krijgen voor het project.
7. De laatste reden is wanneer iemand zojuist een woning heeft gekocht dat eerder van spouwmuurisolatie was voorzien. In uitzonderlijke gevallen veroorzaakt de oude isolatie allergieën bij de nieuwe huiseigenaar en moet deze  spouwmuurisolatie verwijderd worden, ondanks de energiebesparing door de eerdere aangebrachte spouwmuurisolatie.